Muzeul Presei „Sever Bocu”

Muzeum o powierzchni około 600 metrów kwadratowych nosi nazwę Sever Bocu (1874-1951), ponieważ według jego pomysłodawcy "przywódca Banatu superlatywnie syntetyzował cechy reportera (Tribuna - Arad, Rumunia Mare - Kijów, Wola Banatu - Timişoara), całego kraju, walczącego politycznie". Zbiory muzeum obejmują publikacje z pierwszej połowy XIX wieku na terytorium Rumunii i w diasporze (Besarabia, północna Bukowina, Cadrilater, serbski Banat, Węgry, Wiedeń, Paryż itp.), w języku rumuńskim, niemieckim, węgierskim, serbskim, francuskim, angielskim, bułgarskim, rosyjskim, ukraińskim, chorwackim, włoskim, tureckim, hebrajskim, sportowym, z różnych dziedzin (literatura, literatura), z różnych dziedzin przemysłu, włoskiego, tureckiego, hebrajskiego itd. Został on znacznie wzbogacony dzięki darowiźnie przekazanej przez Bibliotekę Ostrą w Sybinie i ma strukturę chronologiczną (XIX wiek, 1900-1950, 1951-1989 po 1990 r.), w zależności od języka i położenia geograficznego publikacji - w kraju opublikowano go w Bukareszcie, Aradzie, Timiszoarze, Klużu, Sybinie, Braşovie, Blaju, Ispraşi, itp. w formie listu intencyjnego (Kiszyniowie, Kiszyni, itp.). Mamy najstarsze publikacje na terenie dzisiejszej Rumunii. Wśród naszych dziewiętnastowiecznych eksponatów znajdują się rumuńska Albina (1837, 1839), pierwsza rumuńska publikacja w Mołdawii (Jassy, 1829), Dacia literacka, Albina (Wiedeń, 1867), Higiena i szkoła (Timişoara, 1876-1877); 1878-1880), Dreptatea (Timişoara, 1894-1898, redaktor naczelny Valeriu Branişte), Controla i Gazeta Poporului (Timişoara), Kościół i szkoła (Arad), diecezja (Caransebeş), trybunały, rumuński Telegraf i Ludowy Kakao ), Arkusz umysłu, serca i literatury, Magazyn Magazynowy (Oradea), Gazeta Bucovinei (Cernăuţi), Demokracja (Ploieşti), Resboi, Timpul, Epoca, Mózg rumuński, Santa Teaca i Steaua României - wszystko to w Bukareszcie itd. Znaczną część zbiorów stanowią publikacje z lat 1900-1950: Rumuni, Luceafărul, Royal Foundation Magazine, Rozmowy Literackie, Transylwania, Bilety papugowe, Myślenie, Ziarna pszenicy itp., wielkie gazety codzienne w Bukareszcie (Universul, Curentul, etc.); Nadzieja, Monitor Timisoara (1924-1936), Nadzieja (Timisoânnica) itd. Od momentu otwarcia muzeum było postrzegane jako przestrzeń życiowa, punkt dokumentalny dla studentów, studentów, badaczy itp., miejsce wystaw tematycznych, sesji komunikacyjnych, sympozjów, startów książek, obozów dziennikarskich.

Zbiory muzeum są stale wzbogacane, źródłem są płatne prenumeraty, bezpłatne prenumeraty, darowizny przekazywane przez redakcje, instytucje i osoby prywatne w kraju i za granicą.