Parco Adda Nord

4 lutego 1973 r. w Trezzo odbyła się konferencja na temat Parku Rzeki Addy, na której wśród promotorów znaleźli się: Provincial Tourist Board w Mediolanie, Intermunicipal Consortium of the Adda, organ, który skupił gminy nadbrzeżne Mediolanu, oraz miasto Trezzo, aby wspólnie wyrazić pragnienie zachowania dziedzictwa przyrodniczego i krajobrazu parku za pośrednictwem tego instrumentu.

W latach 1972/1973 regionalna komisja ds. badań i analiz parków utworzona na podstawie informacji dostarczonych przez specjalnie powołane komisje wojewódzkie, które w całym kanale rzecznym do Padu miały wrócić na teren parku.

Powstały projekt ustawy nr 249/74 o środkach pilnej ochrony dla utworzenia rezerwatów przyrody można było zobaczyć granice Parku poprzez plan zagospodarowania przestrzennego. Następnie zakończono wytyczanie granic i przytwierdzono do podłogi parków zatwierdzonych przez Radę Regionalną 10 maja 1977 roku. P.d.l. 103/81 utrzymała Adda pomiędzy parkami o znaczeniu regionalnym. Ustawy ustanawiające poszczególne parki zawierają jednak podział rzeczny na dwa parki: Adda North i South Adda. Potrzeba takiego podziału została ustalona zarówno dla rozległości terytorium dotkniętego całym korytem rzeki, jak i dla obu szczególnych cech każdego z dwóch odcinków rzeki.

Odcinek rzeki stanowiący część Parku Regionalnego North Adda obejmuje gminy prowincji Lecco, Mediolan, Bergamo. Łączna powierzchnia parku (w momencie utworzenia instytucji) wynosi 5.650 ha. Terytorium ma maksymalną wysokość 260 m n.p.m. i minimum 100 m n.p.m. Na wyjściu z mostu Lecco środek rzeki znajduje się na wysokości 199 metrów nad poziomem morza. Terytorium to jest częściowo objęte ochroną środowiska, a wcześniejsze ustawy zabezpieczają ustawę o utworzeniu Parku.