Ponte degli Alpini Monumento Nazionale

Pierwsze dowody na istnienie mostu Bassano pochodzą z 1124 i 1209 roku. W tym czasie konieczne było zbudowanie mostu łączącego oba brzegi Brenty z powodów gospodarczych, społecznych i wojskowych. Przez wieki był wielokrotnie niszczony i niszczony przez wody rzeki i przez mężczyzn. Pomiędzy XIII a XIV w. most był przedmiotem sporu z Vicenterem. W 1450 r. most został przebudowany, ale już pod koniec stulecia znów był w złym stanie. W 1510 r. został spalony przez wycofujące się wojska francuskie, a odbudowany dopiero w 1522 r. W 1524 r. został przebudowany na kamień, a w 1531 r. na drewno. Ten ostatni został przytłoczony powodzią w 1567 r., projekt kolejnego mostu powierzono Andrei Palladio. Jego most opierał się aż do połowy XVIII wieku. Po raz kolejny zniszczona przez wody rzeki, została przebudowana w 1750 roku przez Bartłomieja Ferracynę. W latach 1796-1813 okręg Bassano i terytorium Wenecji Euganejskiej zostały poprowadzone i wyrzucone podczas sześciu kampanii wojskowych. W ciągu ostatnich dwóch lat (1809, 1813) most został uszkodzony i zniszczony. Wybudowany w latach 1819-1821, opierał się aż do 1945 r., kiedy to został zbombardowany przez sojuszników, aby zniszczyć ruch Niemców. Ostatnia interwencja została przeprowadzona przez Alpini w 1948 r. Podczas powodzi w 1966 roku został zniszczony, a w następnych latach rozebrany i wzmocniony. Od 1990 r. okresowo prowadzone są prace konsolidacyjne i restauracyjne.