Teatro Delle Arti

Teatr Sztuki to marzenie kilku artystów z Salerna, którzy przez lata szukali stałego miejsca zamieszkania, gdzie można było pogodzić nadzieje, plany, ambicje, umiejętności, wartości artystyczne i organizacyjne. Nikt nie udzieliłby kredytu na podobny, trudny do realizacji projekt, uciążliwy dla zobowiązania finansowego, mozolny dla ciągłego i trwa codziennie od transakcji.

Kilka żartów z prądem na burmistrzu. De Luca i ówczesny burmistrz De Biase, a miejsce to zostało powierzone na regularne prośby właściwych służb i junty, która rządziła miastem Salerno, w stanie, w jakim się znajdował, i bez żadnych zobowiązań finansowych.

Apelację zebrała Prowincja Salerno, która poniosła koszty zakupu krzeseł i przygotowania Palco. Przygoda rozpoczęła się w kwietniu 2003 roku. Majątek był w stanie ruiny, a umieszczony na kosmosie nawet żuraw z dużą ilością gruzu porzuconego dawno temu. Wnętrze było niszczone przez okazjonalnych nocnych zwiedzających, którzy lubili robić naloty, aby je zniszczyć.

Musiał zrobić to wszystko, nadać mu nową twarz, teatr z jego potrzeb i gwarancji bezpieczeństwa, aby gościć działalność i podzielić go przez sąsiednie sądy, szkołę i miasto.

Bibeloty .................................................................................................................................................................................................... Krótko mówiąc, powierzone firmie budowlanej Franco Santoro, składającej się z ciężko pracujących i przyjaciół, którzy zbudowali z kamienia wszystko, co dziś widać, pod kierunkiem architekta Giuliano Papieża.

Wyposażenie i wizerunek zaprojektowano i wykonano we wnętrzu Antonio Mainardi i prof. Jaśmin D'Ambrosio, projekt, który można zobaczyć w foyer został namalowany przez Pietro List. Jak państwo nie wiedzą, ale z pewnością w lutym 2004 roku został zainaugurowany Teatrem Sztuki w obecności Jego Eminencji Kardynała Martini, byłej prezydent Lucia Annunziata Rai, Carlo Verdone oraz przyjaciół i zwolenników Vincenzo De Luca, Mario de Biase i Alfonso Andria, a także wielu obecnych autorytetów instytucjonalnych i artystycznych.