Castello De Falconibus

ITA bandieraItaliana

1. DE SITE EN de feodale heren. De Pulsano kasteel stijgt Mt 40,40 het niveau van de zee. gedocumenteerde bronnen dateren uit 1838 beweren dat de eerste feodale heer, Falco de Falconibus, het Casale di Pulsano, die werd geopend, en geen kasteel, maar met slechts een toren, Torre zei maximaal. Zijn opvolger, Marino, bouwde het kasteel en de muur in 1430, zoals blijkt uit een inscriptie, nu verdwenen, maar getoond in een tirade gepubliceerd in 1838 en dateert uit 1550. Het land van Pulsano, toen ingesloten door muren van toen het kasteel was de vesting in het noordoosten, waarschijnlijk de muren waren rechthoekig van vorm, met torens aan de vier zijden, waarvan er een kon worden ingeklemd tussen de huizen van Via Molini Vecchi, in feite de kantelen zijn nog steeds zichtbaar. Het kasteel werd bewaard door bramen die het tot 1560, werd verkocht of geërfd door verschillende families, kwam later, in 1617 aan Muscettola, heren van Leporano, die de titel van Prins in 1624, de laatste erfgenamen verkocht het Muscettola aan de stad Pulsano in I912.

pulsano_castello2. TERUGBETALING. Pulsano Het kasteel, bijna volledig gebouwd in lokale carparo, is rechthoekig, compleet met vierkante en ronde torens, ongelijk in hoogte vorm. Het gebouw is aan de westzijde betreden, de voordeur leidt naar een gang, en dit aan een binnenplaats die de binnenruimtes verlicht. De kamers zijn verdeeld over drie verdiepingen: de begane grond zijn er vijf ruime kamers met accessoires; de eerste verdieping heeft acht kamers, vergezeld van een atrium, gangen en opslagruimtes, de vloer is toegankelijk via een grote schaal; de bovenste verdieping bestaat uit de bovenste kamers van de torens en kantelen die wordt bereikt vanaf het terras door middel van een steile en smalle trap, gestopt vandaag. De gewelven van de zalen zijn rechthoekige loop, die van de vierkante kamer is cruisen, met randen en lunetten. Het bevat twee reliëfs: de ene reproduceert het familiewapen dat braakt (in de vierkante kamer van de hoogste toren); de andere, in het midden van het atrium op de eerste verdieping balustrade, behoort tot de familie Muscettola. Alle meubels, open haarden en kozijnen zijn verwijderd, er zijn nog steeds sporen van fresco's die nu onleesbaar zijn; is echter compleet, de buitenste kantelen, die samen met de torens, getrouw weergeeft het feodale model van de huis-vleugel. Het kasteel was ook uitgerust met drie kanonnen, die werden vervoerd in Taranto, in de Napoleontische tijd, in opdracht van Joachim Murat. Er is geen spoor van de gracht en de ophaalbrug, die er zeker waren, zoals blijkt uit de documenten, want het lijkt erop dat in 1819 prins John Muscettola zei voor het eerst in de dikke gracht aan sommige gezinnen in het district, omdat ze dienen als een moestuin. Dit leidde tot de huidige situatie van het kasteel die niet langer geïsoleerd. Na verloop van tijd is het kasteel heeft verloren zijn belang en werd gebruikt als een tarwe magazijn, opslag van vaten en schuur, tot 1912, toen in feite werd gekocht door de stad Pulsano, die al lang wordt gebruikt als een stadhuis. Een deel van de restauratie werd uitgevoerd door verschillende administraties, maar het werk dat nog moet worden gedaan is nog steeds lang en moeizaam.

3. GESCHIEDENIS EN LEGENDE Ondergrond: Het atrium verbergt een grote waterput, die volgens een oude lokale legende het kasteel van Pulsano met het paleis van Leporano zou verbinden en vandaar via een ondergrondse weg direct naar zee zou leiden.

De Slag om Otranto: Giovanni Antonio surronding is in 1480 een van de twee kapiteins Tarantini die naar Otranto vecht tegen de Turken van Mohammed II. Ze moeten hem volgen 400 soldaten verzameld in Tarantino met inbegrip van 40 Pulsanesi. In die strijd sterven Giovanni Antonio de Falconibus en velen van hem, waaronder Pulsanesi: Angelo Fabrizio Scardino, John Caputo Tomai en Scipio, maar op mysterieuze wijze werden op 8 september 1480 de overblijfselen overgebracht in Pulsano, de dag waarop we de martelaren Otranto eren.

De vrouw uit de borst: De legende gaat dat in de dagen van de volle maan om middernacht, zwerft de tribunes van de ronde toren een vrouw half-lengte, gekleed in het wit en met vliegend blond haar. Er wordt gezegd dat in 1326 Renzo surronding sterven om Pulsano te verdedigen door een aanval van heidense hordes die stuk van de kust die nog steeds heet Terra Rossa, ter nagedachtenis van de bloedige gebeurtenis. Zijn enige achttienjarige dochter, Catherine, werd verkocht door haar man ooms die zich de vete toe-eigenen, de jonge vrouw in de ronde toren opsluiten en vervolgens onthoofden. Haar man Umberto krijgt in ruil voor verraad een bescheiden eigendom Ugento.