Chapeau

The Chapeau! is creatief en conceptueel geïnspireerd op het gebied van Eten & Dranken voor vele internationale indrukken. Hier worden nieuwe gerechten gecombineerd met klassiekers. Verse gemarineerde, of gemasseerde boerenkool, dus boerenkool salade met lauwe Hokkaido pompoen en dan biefstuk frietjes met fatsoenlijke frietjes, zelfgemaakte ketchup en mayo en zijn eigen recept van de beroemde Café de Paris boter, die we chapeau boter noemen, heeft 26 ingrediënten en vloeistof zoals gebracht aan de tafel in Parijs. Goede drankjes, een brunch à la carte weekend, heel andere evenementen en spontane escalatie zijn de top - de levensbevestigende enclave wordt gedaan in de intacte Winterhude. Een kooi vol dwazen - mannetje-vervreemdende Femme Fatales, insiders en buitenstaanders. Nerds, duivelse gigolos en glamour gynaecologen. Kraakpotten in de kroeg, charismatisch geschoold, professionele bandieten, extreem ondergedompeld, krakers, Korte afstand makelaars, marathon denkers, keien en aqualiefhebbers. Labtassen, stille kunstenaars, politieman-Duzer, sauna-op-zitting, neurose-dealer om de hoek en hogepriesteressen van de hypercorrectie. Mensen lachen, huilen, klappen, dansen, liggen aan de kust. Steak frites wordt geserveerd. Een dosis eerlijkheid. Geen franjes. Maar grote onbedekte, geroosterde stukken vlees, die als dikke kussens op het bord. Binnen baden de kamers in weinig licht. Een man is gewoon zijn spanning los bij de garderobe. In de Nachtkatzengrau van Seitenseparees rookt een paar hun lippen bloedig en gelooft in de liefde. De sotto voce van mijn buurvrouw valt me binnen. Hij lijkt te ontspringen aan een film van Fellini. Waar ben ik? Insiders mengen zich met buitenstaanders, creatieven met mensen in businessuniform, Trenddarlings met Felix Krull nerds. Mooie vrouwen zitten op de richel en eten - verloren in gesprek - duizend kleine vegetarische lekkernijen. Het apparaat ademt tijdloosheid uit. De scenery praktijken in prima discretie, spreekt alleen wanneer daarom gevraagd. De lampen uit zwarte hoeden verven lijnen op de muren. De Chapeau is een plek waar stijl niet alleen een kwestie van kleding is. Waar elk praatje een klein formaat heeft. Een diepe excursie in het decolleté wordt afgewisseld met de timide look in mijn nu halflege glas. Waarheden praten met onwaarheden. Uitbreiden van gesprekken. Klembril. Het ringen van bestek. Luider en luider klinkende bassen. De DJ vormt zijn voorspel. De eerste benen zwaaien op de maat van zijn dramaturgisch vakkundig geconstrueerde liedjes. Nog een Harrald Juhnke! Lacht.