Restaurante Riff

Kok zijn is een prachtig vak, om te kunnen genieten van mensen, vrienden, mijn familie, mijn kinderen, die grote fans zijn, van klein, zeer kritisch, ja, ik hou ervan om thuis te koken, vrienden uit te nodigen en een stoofpot te doen, op mijn manier natuurlijk, of Spätzle, een recept uit het Zwarte Woud, om me te herinneren aan mijn oorsprong, van mijn grootmoeder die fenomenaal kookten, ik herinner me mijn grootvader het oppakken van kanonnen onder de sneeuw ...

Ik zorg ervoor dat ik weet voor wie ik kookt, ik moet de mensen zien voor wie ik kookt, ik heb de indruk dat ik mijn doen meer kan personaliseren voor deze persoon, ik heb de indruk dat ik hem gelukkiger kan maken met mijn keuken. Daarom is mijn restaurant klein.

Gelukkig voor mij; Mijn restaurant heeft geluk voor me; Valencia is een geluk voor mij.

Ik ga graag elke dag in de ochtend naar de Centrale Markt, ik ontmoet mijn vrienden daar, ik geniet van het wonder van die architectuur, de kwaliteit van de producten van elk moment van het jaar, de gesprekken met de mensen die er werken, ik geniet ervan dat ik weet dat ik een van hen ben, dat ik aanvaard moet worden ...

Een andere buitengewone omgeving is de veiling waar ik de vis te kopen in de haven, de plaats is lelijk, derde wereld, ik droom en hoop dat op een dag dat ze deze geweldige omstandigheid op een andere manier te lokaliseren, dit circus van de netwerken zo prachtig, geven het een zelfs toeristische zin. Loop tussen de boten, onder de vissers, ik zie hoe ze viskisten lossen, vers, heel vers ... Wat een kwaliteit!

Ik kan me niet voorstellen dat ik iets anders zou doen. Voor mij is het een groot geluk geweest dat ik dit beroep heb gevonden. Het klinkt oubollig, weet ik, maar ik vind het heerlijk om me hier te kunnen wijden aan de keuken, met die producten, die kwaliteit, die traditie die ik beetje bij beetje ontdek, ik doe de Valenciaanse keuken, de MY Valenciaanse keuken.