Teatro Vecchio Mercato

Te lang heeft het gassinese grondgebied een culturele verlatenheid gekend, gezien de nabijheid van de grote stad en de identificatie, ondanks zichzelf, in de slaapstad. Vaak, veel burgers, vooral onder jongeren, zo snel mogelijk attuavano een sprong "kwalitatieve" en verhuisde naar de stad. In de afgelopen tien jaar is er een kentering geweest, waardoor jonge stellen dit gebied als nieuwe woonplaats hebben gekozen. Een nieuwe, kleine migratiegolf, na de massale, uit het zuiden van Italië, van de jaren 60 / 70. Toen waren er in Gassino drie bioscopen ontstaan, waarvan er één (de Italiaanse bioscoop) ook als theaterzaal werd gebruikt. De Italiaanse cinema was de laatste die halverwege de jaren tachtig zijn activiteiten staakte.

Het seizoen "Een Italië in de provincie" wil een eerbetoon brengen aan deze plaats van cultuur in het land, door in de titel de verwijzing naar Italië in te voeren en een ideale continuïteit met het verleden te creëren.

De provincie was, en is soms nog steeds, synoniem voor achterstelling en bekrompenheid. We zullen daarom de provincie van de nationale programma's binnenhalen, met als doel het provincialisme van de provincie. De matrix die het woord "cultuur" genereert is een Latijns werkwoord colere, wat in de eerste plaats betekent om te cultiveren, zelfs in figuurlijke zin om te verzorgen, met zorg of respect te behandelen, en vervolgens te eren; bij uitbreiding weet je al dat om te groeien je op één plaats moet zijn en dus een vorm van permanentie moet hebben, het betekent ook om te leven.

Cultuur komt zo tot genezing en bewoning van een plaats, waar dit niet belangrijk is, misschien zelfs niet in de provincie, in een kleine stad helpt ons om een sterke identiteit te hebben. Dit leidde ons tot het bedenken van "Een Italië in de provincie".

Tommaso Massimo Rotella - Silvia Gatti