El Teatro Juárez

Teatro Juárez de Guanajuato to historyczny teatr pochodzący z końca XIX wieku, położony w meksykańskim mieście Guanajuato w stanie o tej samej nazwie, w Meksyku. Teren został zbudowany w latach 1872-1903 przez architekta José Noriegę, na zlecenie generała Florencio Antillón, a następnie ukończony przez meksykańskiego architekta Antonio Rivasa i inżyniera Alberto Malo. Ci, którzy dokonali kilku remontów, które całkowicie zmieniły swój pierwotny wygląd zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz.

Obudowa jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych teatrów historycznych. Jej szczytowy okres przypadł na koniec XIX wieku, aż do wybuchu wojny rewolucji meksykańskiej na początku XX wieku, będąc ważnym forum działalności artystycznej, na którym występowali wybitni przedstawiciele epoki. Teatr otrzymuje swoją nazwę w hołdzie dla liberalnego polityka i intelektualisty Benito Juareza.

Juarez Theater jest gospodarzem Międzynarodowego Festiwalu Cervantino od 1972 roku.

Budynek, który jest obecnie Juarez Theater, był w przeszłości, w czasach przed jego budową pierwszego klasztoru bosych franciszkanów w mieście Guanajuato, z których istniał tylko na miejscu barokowej świątyni San Diego i niektóre kaplice dołączone do Świętego Chrystusa z Burgos i Niepokalanego Poczęcia.

Zbudował ją architekt José Noriega, na zlecenie generała Florencio Antillóna, a później gubernatora państwa, generała Manuela Gonzáleza, promotora prac i zlecił je architektowi Antonio Rivasowi i inżynierowi Alberto Malo. Po śmierci generała Gonzáleza, sponsorem budowy był licencjonowany Joaquín Obregón González, nowy gubernator państwa. Został zainaugurowany 27 października 1903 roku przez prezydenta Porfirio Díaza. Wydarzeniem prezentowanym z tej okazji była opera Aída, autorstwa Giuseppe Verdiego, włoskiej firmy Empresa Ettore Drog y Cía, reżyserowana przez Napoleona Sieni i Giorgio Polaco.

Architektonicznie teatr jest przykładem eklektyzmu, który dominował w ówczesnych konstrukcjach publicznych. Wyróżnia go rzymska perystyle dorycka inspirowana przez Rzymian. Salon wystawowy wzorowany jest na wzorach sal europejskich; ma kształt podkowy, z czterema rzędami boksów i ogólnymi lokalizacjami; wystrój wnętrza jest w stylu orientalnym.