Galerie Da-End

"Da End szafka cuda, pozostaje estetyki.

Dziś w galerii sztuki ceniona jest nie tylko jakość prezentowanych artystów, ale także prostota architektury i neutralna przestrzeń. Rzadko też sprawiają one silne wrażenie, że wystawiane są dzieła. Jednak to właśnie zaskakujące doświadczenie może przekroczyć próg galerii Da-End, która właśnie otwarła swoje drzwi tego lata w Saint-Germain des Prés. (...) Trzy pokoje, korytarze, nisze, jakieś lekturny i sztalugi, cieni i światła, ściany o bogatych i głębokich kolorach .... To klejnot, miejsce "w połowie drogi między gabinetem ciekawości a jakimś tajnym miejscem", według galerii, fotograf Satoshi Saikusa i jego towarzysz Diem Quynh. Antechomora opium lub boudoir pyszne przyjemności i męki; to tak, jakby duch symbolisty i dekadenckiego - głowa Huysmana - w końcu znalazł miejsce na pobyt w Paryżu. Dom "zacofany" który unosi się wokół dzisiejszych dzieł - zwinny ich blask - duch werliny, Baudelaire'a, Nerwala, Poe'a i Mallarmégo. Owal Da-End oznacza w języku japońskim termin odnoszący się do światowej wewnątrzmacicznej, fantazji i koszmarów, przyjemność jako cierpienie. Sztuka, Curiosa, Naturalia, Erotica: to także, poza granicami sztuki, punkt wyjścia do poszukiwań: niezwykłych, dziwacznych i cennych. Da End jest wspaniałym miejscem i anachronicznym: ciemnym miejscem, gdzie rosną trujące kwiaty, cieplarnią, w której wydzielają się zapachy "David Rosenberg"...