Galleria d'Arte Moderna di Roma Capitale

Założona w 1925 roku kolekcja przechowywana w Galerii Via Crispi ma od samego początku bardzo szczególny cel: dokumentowanie rzymskiego środowiska artystycznego. To właśnie przychodzi do nas - po prawie stuleciu - absolutne bogactwo Sztuki Nowoczesnej, jak również jednej z głównych stolic Rzymu, dziś. arcydzieła rzeźby, malarstwa i grafiki podpisane przez wielkich artystów, którzy je stworzyli w drugiej połowie XIX wieku i po II wojnie światowej, są dowodem najlepszych z tego czasu w Rzymie i opowiedzieć historię, nie tylko sztuki. Pierwsze jądro galerii, nabyte w 1883 roku na Międzynarodowej Wystawie Sztuk Pięknych i przeznaczone do szybkiego wzbogacenia, zostało zainaugurowane w Palazzo Caffarelli w stolicy. Jest to przekształcenie nazwy Galerii Mussolini w 1931 r. i jest to wówczas bardzo reprezentatywna włoska scena artystyczna z ubiegłego wieku. Ale właśnie w latach trzydziestych kolekcja została poszerzona o dzieła zdobyte na ówczesnych rzymskich festiwalach. Były to lata niezwykłego zapału twórczego, a w rzeczywistości stały się częścią kolekcji dzieł Giorgio de Chirico, Mario Mafai, Scipione, Gino Severiniego, Giorgio Morandi, Capogrossi, Afro, Alberto Savinio, Carlo Carra i Mario Sironzui, wśród rzeźbiarzy, Arturo Martini, Marino Manini, Giacomo. Obecna wystawa w starym klasztorze Karmelitów Karmelitów po wielu latach od zamknięcia w 2003 roku wraca do dawnej galerii o nowoczesnym standardzie muzealnym, gdzie można podziwiać piękny wybór dzieł z trzech tysięcy części kolekcji. Jest to uprzywilejowane miejsce pomiędzy trendami postreżimeńskimi i włoską sztuką XX wieku: od neapolitańskiego realizmu Vincenzo Gemito Symbolistyczna estetyka Nino Costy i Hirémy Hirschl, od swobodnej interpretacji Adolfo De Carolis i Cambellotti do portretów rzymskiego pointylizmu, do kultury artystycznej między wojną a wojną. Od odkrycia nowego klasycyzmu w Felice Carena do dwudziestego wieku Mario Sironi; Magiczny realizm Antonio Donghi do futurystycznych wyników Enrico Prampolini, aby kontynuować arcydzieła lat trzydziestych: Scipione i rzymska szkoła malarstwa, rzeźby Artura Martiniego i Marino Mariniego.