Museo della Cipria

"Proszek, odwieczny sprzymierzeniec uwodzenia".

Proszek? Czy Włosi, którzy wynaleźli i eksportował w Paryżu na początku XVI wieku. Było czerwonawe lub żółtawe, ale podawano je, aby nadać włosom, a zwłaszcza perukom, odcień złota. Pochodząca ze skrobi lub mąki fava była lekko pachnąca, a ręka francuska, podczas Regencji, stała się biała i zniknęła pod panowaniem Imperium. W drugiej połowie XIX wieku, wraz z odbudową kobiecego makijażu, ponownie pojawia się proszek, lekko zabarwiony w celu zmiękczenia ciężkiego różu przeznaczonego do twarzy, utworzonego przez talk z dodatkiem azotanu bizmutu lub tlenku cynku, aby zwiększyć jednorodność i przyczepność do skóry. Farmaceuci naukowi udoskonalili formułę i w ten sposób urodzili się tak zwanymi "Poudre de Riz" lub po prostu Poudre, nienaganną zasłoną oferowaną w kilkudziesięciu odcieniach, dopasowaną do różnych okazji dnia i nocy i w różnych konsystencjach w zależności od pór roku. I tak oto odcienie brunetek i blondynek, tutaj są proszki odbijające światło, które pod sztucznym światłem kładą szczególny nacisk na twarz ukrywając niedoskonałości. Co ciekawe, w zeszłym stuleciu proszek był również używany przez mężczyzn jako środek po goleniu, aby wyłączyć poparzenie golarki.

"Kolektory workowe szlachetne".

Tak ewokujące proszek, trwałe opakowanie, jego boîte, staje się przestrzenią silnych ćwiczeń artystycznych, grafiki i przedmiotów kolekcjonerskich. Muzeum proszków, otwarte w Turynie i Florencji w Olfattorio, proponuje wystawę stu dwudziestu historycznych przedmiotów, które różnią się w czasie czerpiąc z wielkiej kolekcji zebranej z pasją przez Citherę, która ma znaczenie dla Włoch prestiżowe proszki i skład T. LeClerc, bogaty w setki cennych utworów. Przestrzeń awangardowa, ogromne czarne pudełko z dichroicznymi światłami, które oświetlają poszczególne kawałki, sprawiając, że stają się one niemalże żarzące: Jest to "chambre de poudres", stłumiony i tajemniczy sześcian wynaleziony przez Olfattorio, gdzie można przyjść sam lub w małych grupach, aby lepiej delektować się instalacyjną niepewnością. "Proszek jest cienką i ulotną tajemnicą, niezwykle zdolną do tworzenia uroku i ukrywania drobnych niedoskonałości z niezrównaną lekkością, której nie chcesz ujawniać. Czy słuszne było traktowanie jej tą samą, nieuchwytną, delikatną tajemnicą", mówi John Gaidano, który zaprojektował tę przestrzeń zawisającą między dniem a nocą z nieuchwytnym delikatnością motyla. Wśród aktualnie prezentowanych okazów: Poudre Dermofil Stérilisée T.LeClerc (Francja 1881), La Poudre c'est moi Guerlain (Francja 1920), Aurea L.T. Piver (Francja 1900) itd.