Museo della Repubblica Romana e della memoria garibaldina

Podczas dramatycznych wydarzeń wiosny i początku lata 1849 r., kiedy francuskie wojska zaatakowały militarnie Republikę Rzymską, doprowadzając przez miesiąc do oblężenia miasta, Porta San Pancrazio odegrała ważną rolę w desperackiej obronie Rzymu pod przewodnictwem Giuseppe Garibaldiego. Dla uczczenia 150. rocznicy zjednoczenia Włoch, Porta San Pancrazio staje się domem dla muzeum poświęconego Republice Rzymskiej w 1849 r. i tradycji Garibaldiego. silnie przywołująca na myśl pamięć ludzi takich jak Emilio Dandolo, Luciano Manara, Goffredo Mameli, drzwi są również uprzywilejowanym punktem w historii. Obecna brama S. Pancrazio, znajduje się na wysokości Janikulum w obwodzie murów urbanianowych lub gianikolensi, został zbudowany przez architekta Virginio Vespignani w 1854-57 roku na ruinach bramy zbudowanej przez Marcantonio de Rossi w 1648 roku i częściowo zniszczone podczas wydarzeń wojennych 1849 roku. z kolei siedemnastowieczne drzwi Aure został zastąpiony przez stare bramy Marcantonio de Rossi w 1648 roku i częściowo zniszczone podczas wydarzeń wojennych. z kolei, siedemnastowieczne drzwi A otworzyły się za stare. 19 kwietnia 1951 r. Rada Miejska przekazała lokalnemu Krajowemu Stowarzyszeniu Weteranów i Weteranów Garibaldi budowę muzeum. W tym samym czasie zainicjowano zamówienie materiałów i dokumentacji do utworzenia Muzeum, które zostało otwarte dla zwiedzających w 1976 roku. Pierwsza z nich dotyczyła Risorgimento Historii Garibaldiego, a druga historii i historii partyzanta włoskiej dywizji Garibaldiego.