Museo di Santa Maria in Cappella

W samym sercu historycznej dzielnicy Trastevere, ponownie otwarty dla publiczności po dziesięcioleciach zamknięcia, kościół Santa Maria w kaplicy i część pomieszczeń przylegających do starożytnej willi należącej do rodziny Doria Pamphili. Od środy, 9 grudnia, w tygodniu otwarcia roku jubileuszowego, będzie on w rzeczywistości odwiedził Wystawę stałą Versus Sea, mieszczącą się w przyległych przestrzeniach do budynku kultu zamienił się w sale wystawiennicze Muzeum Kaplicy Santa Maria, założonego w celu pomieszczenia przeglądu. Tytuł wystawy przywołuje długą i szlachetną historię kompleksu architektonicznego, zbudowanego w pobliżu tego, co w czasach rzymskich było jednym z głównych portów rzecznych miasta - powiedział Ripa Grande, jeden z najważniejszych w regionie Morza Śródziemnego. Versus Sea, wystawa proponowana w niektórych ośrodkach liguryjskich latem 2015 roku, opowiada o losach tego miejsca, przez poświęcenie pierwszego świętego jądra przez Urban II, w 1090 roku, szpital założony przez Świętą Rodzinę Franciszkańską Romanę, przekształcenie w barokową willę i ogród rozkoszy szlachetnej rodziny Pamphili, aż do nowoczesnej transformacji w dom dla osób starszych. Kolejność muzealna w różnych salach wystawienniczych, w których znajdują się eksponaty od czasów rzymskich do XIX wieku: wśród przedmiotów wyposażenia sakralnego znajduje się ołtarz z cennym Agnusem Dei (Barankiem Bożym), poświęcony w 1113 r. przez papieża Paschyła II. Dużym zainteresowaniem cieszą się również relikwiarz w ołowiance, pochodzący z początków XII wieku, znajdujący się w kolekcji ołtarza i dwóch małych słoiczków zawierających relikwie kilku świętych, w tym apostoła Piotra. Na szczególną uwagę zasługują pozostałości oryginalnych witraży w stylu gotyckiego odrodzenia, ze scenami z Nowego Testamentu oraz z herbami rodziny Dorii Pamphili. Wycieczka kończy się wizytą w kościele Santa Maria w kaplicy, gdzie wciąż widoczny jest długi proces wykopalisk archeologicznych w przejściach; wciąż trwają prace odkopaliskowe ceramicznych szczątków i fragmentów murów datowanych między czwartym i piątym wiekiem, które opowiadają historię poprzednich budowli do budowy budynku kultu, ale także tętniące życiem okolicznych mieszkańców.