Museum |22|20|18| Kühnertsgasse

Imprint: http://altstadtfreunde-nuernberg.de/impressum.html

Domy rzemieślników w Kühnertsgasse - wgląd w historię

Trzy późno średniowieczne domy w Kühnertsgasse stanowią wyjątkową kapsułę czasową w historii Norymbergii. Stworzone w 1377 roku i wielokrotnie przeprojektowywane z biegiem czasu, przetrwały wieki w dużej mierze nietknięte i pozostały jedynym tego rodzaju przedstawicielem w tym zakątku Starego Miasta, w którym zniszczono II wojnę światową.

Najstarsza część ukryta jest w nr 22, gdzie w pierwotnie dwukondygnacyjnym domu z muru pruskiego z 1377 r. zachowały się resztki drewnianej skrzynki w konstrukcji blokowej. W 1434 r. dwa sąsiadujące ze sobą domy nr 20 i 18 zostały zbudowane jako dwukondygnacyjne budynki z muru pruskiego. Później, w domach, na przestrzeni wieków wielokrotnie przebudowywano.

Źródła dają żywe wrażenie, kto w nim mieszkał i pracował. W przypadku nr 18 szczególnie dobrze udokumentowane jest zastosowanie jednostki. W czasie jego budowy pracował tu kuźnia czerwona, a następnie kowal. Kucie kołowe i kucie ostrzy. W numerze 20 wszystkie starsze znaleziska są jednak zakłócane późniejszymi przebudowami, ale tutaj także kowale są wykrywalni.

To samo dotyczy nr 22, gdzie przebudowy zniszczyły starsze utwory. Jednak źródła pisane raportu z. Na przykład z gwoździarki Georg Heess, który kupił dom w 1639 roku, ale musiał sprzedać z powodu wysokich długów w 1657 roku. Nic więc dziwnego, że starość spędził w domu Zwölfbrüderhaus Mendla, gdzie zachował się jego portret.

Trzy domy rzemieślników zostały wymienione jako zabytek historyczny w 1974 roku, ale nikt ich nie przyjął. Dopiero w 2002 roku staromiejscy przyjaciele odważyli się przejąć Herkulesowe zadanie renowacji dzięki obiecanym grantom. W porozumieniu z władzami zabytku i Towarzystwem Historii Naturalnej opracowano koncepcję wykorzystania, aby w żywym muzeum "dotknąć" życia i twórczości rzemieślników od późnego średniowiecza do wczesnych lat nowożytnych.

Po wstępnych pracach takich. B. Prace archeologiczne w 2005 r. można było w końcu rozpocząć wraz z renowacją. Wszystkie prace prowadzone były w tradycyjnym kunszcie, z dużym naciskiem na uczynienie architektury zabytkowej czytelną. Na uwagę zasługuje tutaj dobra współpraca z Frynkische Freilandmuseum.