Czy kiedykolwiek przechodziłeś przez hiszpańskie miasto i zauważyłeś mały złoty symbol na ziemi? Jest on w kształcie Półwyspu Iberyjskiego, a na jego powierzchni wyryte są hebrajskie litery. Po raz pierwszy zauważyłem go w Cáceres na Calle Paneras i zadałem sobie pytanie "Co to jest? Co to jest? Dlaczego tam jest? I co to znaczy?"
Za symbolem
Symbol ten należy do organizacji znanej jako "la Red de Juderías de España", której celem jest zachowanie i promowanie historii historycznych społeczności żydowskich w Hiszpanii. Za każdym razem, gdy zobaczysz jeden z tych złotych symboli na podłodze, oznacza to, że wchodzisz teraz do Dzielnicy Żydowskiej lub na ulicę, gdzie mieszkała kiedyś ogromna liczba Żydów. Hebrajskie litery na symbolu oznaczają słowo "Sefarad", które jest nazwą, jaką hiszpańscy Żydzi nadali Półwyspowi Iberyjskiemu. Potomkowie tych Żydów są do dziś znani jako Żydzi Sefardyjscy.
Opowieść o dwóch dzielnicach żydowskich
Uważa się, że Żydzi przybyli do Cáceres w latach rządów muzułmańskich (711 - 1229). Pierwotnie znajdowali się w Starej Dzielnicy Żydowskiej znanej jako Barrio de San Antonio, wyjątkowo pięknej i wyraźnej części Cáceres, tuż za starymi murami miejskimi. W 1478 roku Żydzi zostali jednak zmuszeni do opuszczenia tej okolicy i przeniesienia się do dzielnicy tuż za murami miejskimi, która stała się znana jako Nowa Dzielnica Żydowska.
Ulice Nowej Dzielnicy Żydowskiej
Nowa Dzielnica Żydowska to niewielki obszar wąskich uliczek pomiędzy Plaza Mayor a Plaza de la Concepción. Dokładne i dokładne granice nie są znane na pewno, ale pewne jest, że głównymi ulicami żydowskimi były Calle de la Cruz, wcześniej znane jako "ulica Dzielnicy Żydowskiej" i Calle Paneras. Na tych ulicach na ziemi znajduje się złoty symbol Sefaradu.
Mieszkało tu 130 rodzin żydowskich, około 650 osób, co stanowiło bardzo dużą populację żydowską, biorąc pod uwagę, że łączna liczba mieszkańców Cáceres wynosiła wówczas zaledwie 8000. Mieszkający tu Żydzi pracowali jako kowale, krawcy, szewcy i lekarze, by wymienić tylko kilka z nich. Nowa Dzielnica Żydowska nie była jednak gettem, ponieważ Żydzi mogli swobodnie poruszać się po mieście i zbierali się codziennie na rynkach pobliskiego Plaza Mayor.
Udokumentowano, że niektórzy z bogatszych Żydów mieszkali na Calle Ríos Verdes i Calle Andrada, w tej samej okolicy. Rodzina Cohenów, którzy byli zamożnymi bankierami, byli odpowiedzialni za budowę Palacio de los Galarza, w którym mieszkali, dopóki nie zostali zmuszeni do sprzedania go szlacheckiej rodzinie Dávila. Znany rabin Sergas Cohen mieszkał tu wśród swojej rodziny. Rabin ten był ważną postacią w społeczności żydowskiej, odpowiedzialną za wiele oficjalnych obowiązków.
Dawna Synagoga Nowej Dzielnicy
W 1492 roku Żydzi zostali zmuszeni albo do przejścia na chrześcijaństwo, albo do opuszczenia Hiszpanii, co oznaczało koniec Nowej Dzielnicy Żydowskiej po 14 latach. W 1520 r. na miejscu dawnej synagogi w okolicy wybudowano w stylu renesansowym Palacio de la Isla. Duża część struktury wnętrza pozostaje jednak niezmieniona. Obecnie budynek jest otwartą dla zwiedzających biblioteką i centrum kulturalnym, gdzie wewnątrz znajdują się Gwiazdy Dawida i hebrajskie napisy oddające hołd jego przeszłości.
"Ulice Paneras i De La Cruz, poza swoją narracją, mają coś, co czuje się inaczej. Nowa Dzielnica Żydowska w tym sensie, nadal jest tam w duchu."
Chcesz zaplanować podróż tutaj? Porozmawiaj z asystentką podróży AI, Mayą.
Pisarz
Adam L. Maloney
Zaplanuj podróż z Mayą - Twoim asystentem podróży AI
