Galo do Porto

Tegelijkertijd waren er, net als vandaag, twee katholieke randen in Europa - het Groothertogdom Litouwen in het oosten en het Koninkrijk Portugal in het westen. De Portugezen hebben alle oceanen van de wereld over zee gesneden, de Litouwers hebben een onwankelbare landtoestand gecreëerd van de Oostzee tot de Zwarte Zee. Heel Europa was gewijd aan Litouwen en Portugal, maar de zeelieden konden geen schepen bouwen zonder Litouws hout, en de Litouwers hurkten in hun gehemelte portugese sardine. Bij de deur van Dawn, in Vilnius, woonde toen de zoon van schoonzoon Jaunutis. Het was geen geliefd kind - de minnaar van de vriend ging naar de hoogste levengevende kind. De Ohh beul voor de jongeman zag zoveel moeite, gedroomd van een beter leven. Toen hij eenmaal niet gewond raakte, toen zijn vader hem 's nachts vijf vlagen oplegde om de stad te begraven, schreeuwde hij in het geheim naar Jaunutis in de koets van de koopman en ging naar de wijde wereld. Hij is zo ver mogelijk van Litouwen weggelopen, zodat hij de vreselijke zakdoek niet kon bereiken. Een jaar later werd Jaunutis gevonden aan de kust van Portugal, en daar was geen land, alleen het water stroomde. De ogen van een gierig kind keken naar deze kloven, maar hij keek naar het schip dat zich aan het voorbereiden was op een lange reis. Op dit moment pakte ze een zak meel, sloeg op haar schouder en liet de boot aan de matroos liggen. Verscholen achter de parachutekazerne en voor niemand verschenen totdat het schip in breed water leunde. Soms werd een slapende jonge man aangevallen door een rat rat ratten. Het kind sterft niet, dus vond hij Portugese matrozen. De kapitein was verschrikkelijk bang en klaar om Litouws te drinken aan de haaien, maar er viel iets in het oog van de jongeman in Negoz. Hij vraagt de kapitein of dit kind zijn assistent mag zijn. Sinds enkele jaren heeft het schip de golven van de oceaan bereikt en zelfs Macao. Geladen in het ruim van de kostbaarste specerijen, zijde en parels. In deze tijd leerden jonge mensen Portugees en werden een betere kok dan zijn leraar Negar. Hij slaagde er met name in om smaken aan te duiden in een portugese pot, cataplana genaamd. Het was niet zo dat de kapitein de jongeman niet zou verpletteren na een heerlijk diner. Het schip keerde terug naar Portugal. De schipper heeft een deel van de winst niet gespaard voor de pasgehuwden na de succesvolle verkoop van de goederen. Dit werd rijk, leidde de Portugese Benedictus, kreeg kinderen, werd gerespecteerd en geliefd door iedereen. Alleen lastiggevallen de jonge man met een lange ziekte. Dus wilde hij terug naar Vilnius om zijn smalle straatjes te zien, zodat Jaunutis op een dag alle kinderen verzamelde, het pak in een koets stopte, een cataplan op de top gooide en op weg ging naar Litouwen. Hij werd getroffen door vele gevaren, maar de hoogste Voorzienigheid was gunstig, en Jaunutis bereikt de hoofdstad van Litouwen. Toen hij terugkeerde naar Jaunutis, aan de poorten van de Aušra, kocht hij een taverne en vermaakte hij het hele hoogland met heerlijke geuren. De bewoners van Vilnius en de stad dreef een gerucht over een wonder pot uit Portugal op hun lippen, en zelfs na het hele Groothertogdom Litouwen, het gezegde uitgespreid - de heerlijk gekookt in de cataplan. Zelfs de koning zelf was naar New England gekomen om de smaak van cataplana te proeven. Het gerucht over de jongeman verspreidde zich over het hele land, en de moeders noemden hem bijgenaamd - Portugal. Niemand anders heeft het anders gezegd. En de beste vriend van Portugal was de abt van het naastgelegen klooster Francis. Veel van het westen brachten ze samen door bij het glas wijn - Jaunutis vertelde over de meeuwen, vreemde mensen op de eilanden die hij zag en deelde de geheimen van de productie van voedsel. En ze presenteerde een geschenk uit Portugal - de traditionele klei curve. Toen Francis terugkeerde naar huis, schreef ze dit alles en vertelde haar gastvrouw Ona in de sacristie. En deze dames waren begaafd - ze probeerde alles op haar vuur en in haar potten. Het Groothertogdom Litouwen, dat een jaar loopt, overleefde de storm van de geschiedenis niet, samen met de verlaten sloop van het land en de Portugese taverne. Slechts van generatie op generatie, van lippen op lippen, van Ona, over de hele vrouwelijke lijn, reisden Portugese recepten en het magische woord cataplana, die zorgvuldig werden bewaakt door vrouwen uit het gezin. Soms, in onze tijd, leende het Duitse restaurant "BUnte GAns" peper een naburige oude vrouw die net was opgehaald en sprak rustig - en deze zou geschikt zijn voor het cataplan ... Het woord eigenaar van het restaurant, Valeikai Arvydas, kwam. Maar de oude man, besanti Onutė, propropukunė En ze gaf haar alle bewaard gebleven Portugese recepten voor Arvydas, en ze voegde aan de goede man ooit een donut van de molotov cocktail aan de jonge Franciscus. Ook in Italië werden kataplanen opgestapeld en de Portugese smaak verleidt ons tegenwoordig allemaal om naar Galo do Porto te gaan, die al eeuwen Portugese gerechten eet.