Rustplaatsen met een verhaal: Begraafplaats Bellu in Boekarest

Hoewel velen het lopen door een begraafplaats als somber beschouwen, kunnen rustplaatsen ons ook inspireren en opmerkelijke verhalen uit het verleden vertellen. Elk jaar eren we de overledenen op Allerheiligen in Transsylvanië en in heel Roemenië. Dit evenement helpt ons weer in contact te komen met onze voorouders en herinnert ons aan de paden die zij in hun leven hebben bewandeld. Vakantie zoals deze laat ons zien dat elke grafsteen een verhaal vertelt. Sommige verhalen zijn eenvoudig, terwijl andere verhalen verward zijn en het bestaan van mensen beïnvloeden. Een plaats waar de overledenen weer tot leven lijken te komen is de Bellu Cemetery in Boekarest. Er staan zoveel beelden en crypten op deze beroemde begraafplaats in de hoofdstad van Roemenië dat het gemakkelijk is om te voelen dat de overledene nog steeds onder ons is. Wat maakt de begraafplaats van Bellu (ook bekend als Şerban Vodă Cemetery) beroemd? Blijf hier, en je komt er wel achter.

Bellu Cemetery, Bucharest

Calea Șerban Vodă nr. 249, București 040208, România

Een korte geschiedenis

Voordat Boekarest verstedelijkt werd, werden mensen begraven op het terrein van kerken. Deze praktijken werden al snel een probleem door de beperkte begraafplaatsen rond deze religieuze instellingen. Dit betekende dat er voor dit doel percelen elders moesten worden gevonden. Een baron met de naam Barbu Bellu schonk in 1852 een 28 hectare grote tuin, hetzelfde terrein waarop de begraafplaats vandaag de dag ligt. De kapel van het kerkhof werd gemaakt door Alexandru Orăscu, terwijl Constantin Lecca de interieurschilderijen maakte. Pas in 1858 werd hier als eerste persoon begraven.

De steeg van schrijvers

Zoals ik al zei, is de begraafplaats van Bellu beroemd in Roemenië, één van de meest erkende begraafplaatsen van het land, naast de vrolijke begraafplaats in Săpânța. Een van de redenen waarom het zo populair is, is de speciale steeg van de begraafplaats van de schrijvers. Veel Roemeense dichters, romanschrijvers en dramaturgen hebben hun laatste rustplaatsen op een enkele baan. De meeste van deze schrijvers hebben hun werk laten vertalen in verschillende talen en zijn wereldwijd bekend geworden. Vermeldenswaard is dat onder deze schrijvers Mihai Eminescu, Nichita Stănescu, Ion Luca Caragiale, Marin Preda en George Călinescu behoren. Mihai Eminescu's graf lijkt altijd op te vallen, door het aantal bloemen en kaarsen dat men er kan vinden. Al deze offers weerspiegelen de bewondering van het Roemeense volk voor een man die onsterfelijk is geworden dankzij zijn creaties.

Een kerkhof vol met verhalen

Een ander aspect van de begraafplaats van Bellu dat ervoor zorgt dat buitenlanders een kijkje willen komen nemen is het aantal bustes en levensgrote beelden, unieke begrafenisstenen en uitgebreide mausolea. Op elke hoek is er een object dat je aandacht trekt en je verleidt om het verhaal ervan te ontdekken. Misschien is een van de meest gezochte heiligdommen die van de Gheorghieff bankiers. Gebouwd door de architect Ion Mincu en met beeldhouwwerken van Federick Storck, is het graf een majestueus voorbeeld van ware kunstzinnigheid. De bankiers waren broers en hadden geen erfgenamen. Door hun vele donaties aan verschillende doelen herdenken de mensen vandaag de dag nog steeds de gulle fraters als ze langs hun mausoleum komen.

De Bellu begraafplaats heeft veel verhalen te vertellen. Het is moeilijk voor familieleden om hun dierbaren los te laten, dus velen hebben ervoor gekozen om realistische beelden te maken van degenen die ze verloren hebben. Opvallend zijn de dame met de paraplu, de vader die rouwt om het verlies van zijn dochter aan haar bed, het glimlachende hoofd van een Roemeense acteur die overleed tijdens de grote aardbeving van 1977 en het mausoleum van Iulia Haşdeu. Er wordt gezegd dat haar vader na de dood van Iulia Haşdeu heeft geprobeerd om met haar geest te praten via seances. In deze spirituele sessies geloofde hij dat Iulia hem vroeg om drie borstbeelden in haar crypte te plaatsen; die van Christus, Victor Hugo en William Shakespeare. Hij was ervan overtuigd dat de dood niet het einde is en dat zijn dochter nog steeds bij hem was en zijn stappen begeleidde.

Deze verhalen en meer zijn te horen door het boeken van een van de vele beschikbare wandelroutes op de Bellu begraafplaats in Boekarest. Hoe vreemd het ook klinkt, er is zoveel leven op deze begraafplaats. De meeste rustplaatsen van de begraafplaats zijn ingebed in een verhaal, en om deze verhalen te ontdekken, moeten we alleen maar nieuwsgierig genoeg zijn om het te vragen.