Etoile Saint-Germain

Otwarty w 1969 roku na Place Saint-Germain-des-Prés, w miejscu starej tawerny, pokój Georges'a Beauregarda nosi imię sławnego producenta Nowej Fali.

W 1979 roku Bilboquet dołączył do toru "Olimpijski" Fryderyk Mitterrand, który zmienił nazwę na Olimpijską Saint-Germain. Następnie, dzięki strategicznemu położeniu w dzielnicy Łacińskiej, dąży do tego, aby stać się czołowymi niezależnymi kinami. Dzieje się tak dlatego, że po zmianie nazwy na Saint-Germain des Prés staje się ona testem kina artystycznego i popularnego. Ta sala zawsze pozostawała wierna swojemu duchowi niezależności i oryginalności w programowaniu.

Pomimo ogromnego sukcesu, który nagradza jakość programowania, nadal VO, w tym Rivette i Rohmer, w połączeniu z szerokokątnym ekranem programowania Dolby, Le Saint-Germain des Prés jest zagrożony. Na początku lat 90-tych kino musi walczyć o przetrwanie. Jest to rzeczywiście zagrożona transformacja kuchni przylegającej do restauracji. Zaimplementowano ogromną przeglądarkę petycji, powiadomiono prasę i władze. Wreszcie, Saint-Germain des Prés nieco uspokaja apetyt sąsiadów...

Po dwóch miesiącach prac renowacyjnych Saint-Germain des Prés w kwietniu 2011 r. zostanie ponownie otwarta. Sigolène Prébois Levy i Katarzyna, zachowując swój historyczny urok, wniosły do pokoju odczuwalny dodatkowy komfort i dopracowały wiele detali, które uczyniły z niego wyjątkowe miejsce. Duże lustro wyryte złotymi gwiazdami i kolorowymi literami wita publiczność w sali pod lampami majestatycznego żyrandola, zwanego Saint Germain des Prés i stworzonego specjalnie dla tej przestrzeni. Pokój zamienił czarne ściany na nocne jasnoniebieskie ściany. Krzesła są teraz ponumerowane i wyposażone w drobny hak zapakowany w pilota do powieszenia torby i czytania w oczekiwaniu na rozpoczęcie projekcji. Kolejną nowością w tej przebudowie jest ukryta za ekranem recepcja: ledwo ukończony film, ekran wraca i odsłania ciepłą przestrzeń dla stu osób.