Zima w Lizbonie, ruchliwe ulice i ciche widoki

Jest to początek popołudnia i wieje miękki wiatr. Avenida da Liberdade zwęża się pod rzędami prawie szarych, nagich drzew i ich splątanych gałęzi, i odzwierciedla oddychanie miasta w pierwszych tygodniach roku. Dmuchanie pojazdów poruszających się w górę i w dół jest ograniczane jedynie przez światła drogowe wzdłuż drogi. W zimowej atmosferze, w pobliżu znajdują się gęste, ostre dźwięki, pochodzące z pobliskich robót budowlanych, budowlanych i renowacyjnych. Martwe liście ochry, w kolorze brązowym ochry, tworzą zasłonę na czarno-białym bruku, nadepchnięte przez przechodniów przechodzących obok quiosków i sklepów. Światło słoneczne jest jasne, ale zimne, gwiazda wydaje się chować za budynkami alei.

Avenida da Liberdade

Av. da Liberdade, Lisboa, Portugal

Planowałem wędrówkę z Avenidy, przez dzielnice Campo Santana i Anjos, a kończąc na Graca, mam nadzieję, że o zachodzie słońca. Na razie, biorę jedną z krzyżujących się ulic, która zamienia się w maleńki plac: Largo da Anunciada. Znajduje się tu Igreja de São José, XVIII-wieczny sklep zielarski, a także klasyczny stary sklep mleczarski ozdobiony pięknymi mozaikami. Łącząc się z ulicą z ustawionymi w kolejce restauracjami i esplanadami, widzi jakiś ruch. Turyści spacerują obok, tak jak ja. Prosto przed siebie, w przepaści, która przerywa fasady budynków mieszkalnych, w najniższym punkcie na pochyłym zboczu wzgórza, znajduje się żółta, przypominająca tramwaj kolejka linowa - kolejka linowa. Jest on pokryty grafitti, jak wąskie ściany obudowy, które otaczają wspinaczkę.

Para cienkich kolei podąża ulicą pod górę, zwaną Calcaada do Lavra. Winda siedzi nieruchomo, czekając na swój czas odjazdu. Podążam za małą klatką schodową; wysoko nad głową wiszą krótkie balkony, doniczki z roślinami i labirynt kabli elektrycznych. Wszystko opisuje krzywą, aby dotrzeć na szczyt, maleńki dok, z którego można zobaczyć skrawek Lisboa. Mały łuk oznacza wyjście maleńkiej stacji na ulicę na zewnątrz. Wiem, że jest tam wielki ogród z lepszym punktem widzenia nie daleko stąd, i jestem ciekawy, aby sprawdzić to na początku roku: Jardim do Torel.

Miradouro e Jardim do Torel

Tv. Torel 21, 1150-347 Lisboa, Portugal

Zaledwie kilka metrów dalej, zielony metalowy płot i brama pomiędzy prostokątnymi kamiennymi filarami zapowiadają wejście do ogrodu. Niewielki plac z żwiru, między roślinnością a kamiennym murem, jest wyśrodkowany przez rzeźbiarską fontannę, z wodą na wysokości kolana. Natychmiast można zobaczyć, jak ziemia ogrodu zaczyna schodzić w dół, podążając za łagodnym zboczem wzgórza. Pomiędzy pniami wysokich platanów i sosn, które oferują cień, Lisboa pojawia się ponownie, w tysiącach nieregularnych bloków przetłoczonych nad wzgórzami i dolinami. Miękki echo miasta unosi się nad dachami.

Na chwilę pozostaję w pobliżu fantastycznego punktu widzenia. Na drewnianych ławkach, siedząc na trawie, ciesząc się przemijaniem czasu, słońcem, widokami. Pomiędzy morzem budynków pojawiają się smugi niektórych popularnych punktów orientacyjnych. Atmosfera jest bardzo przyjazna, ale muszę iść dalej z moim spacerem i wrócić do okolicy. Za drzewami i ogrodzeniami znajduje się kilka rezydencji z ich prywatnymi ogrodami. Żółtawe liście, które wciąż wiszą na drzewach, tworzą piękny sufit nad drogą. Jeszcze bardzo blisko do Jardim do Torel, obudowa otwiera się, a ja dostrzegam pomnik dr Sousa Martins, stojący nad mieszkaniem i trawnikami Jardim Braancamp Freire.

Ludzie podziwiają miejskie zabytki ogrodowe, odpoczywają na ławkach lub spacerują ze swoimi zwierzętami domowymi. Przyjemny świeży powiew wiatru. Jest sporo gości o tym, którzy robią zdjęcia lub chętnie rozmawiają; niektórzy zatrzymują się, aby przeczytać hołd złożony postaci w brązie lub tablicę pamiątkową opisującą wydarzenia historyczne, które miały miejsce w tym rejonie. Są to regularne punkty zainteresowania, ale obfitość żyjących tu zwierząt to coś, co warto zobaczyć. Pozdrowienie kogutów zaskoczyło mnie, gdy zbliżyłem się do placu i trudno mnie zignorować. Kiedy podchodzę do historycznego Campo dos Mártires da Pátria, park zaczyna naprawdę wyglądać jak gospodarstwo rolne.

Jardim Braancamp Freire / Campo dos Mártires da Pátria

Jardim Braancamp Freire, 1150 Lisboa, Portugal

Koguty, kury i kaczki wiszą leisurly, od posągu do ruchliwych alei powyżej. Kilka kaczek bierze kilka ławek dla siebie, podczas gdy większość zwierząt pozostaje w zieleni, dziobiąc, siedząc pod żywopłotami. Ścieżki prowadzą mnie do przodu, z boku szerokimi drzewami i skoszonymi trawnikami, kolorową sałatą-zieloną pod promieniami słonecznymi, przez które wciąż udaje się przejść, są też czołgi i fontanny z jaskrawo turkusowymi turkusami rozrzuconymi po okolicy i kwietniki z kolorowymi rabatami. Mały quiosk przy esplanadzie serwuje napoje. Grupa osób starszych to karty do gry.

W pobliżu skrzyżowania alei Campo dos Mártires da Pátria, w górę wzlatują miejskie zamieszanie. Fale samochodów i ludzi na zmianę, ulice pulsują ruchem. Sąsiedztwo Graca jest moim następnym przystankiem, więc będę musiał ponownie przejść przez ruchliwą stronę Lisboa. Spoglądam wstecz, a zwierzęta pozostają niezakłócone. Zimowe słońce robi się niskie, pozostawiając na trawie ukośne bryzgi światła.