Museo Etnografico "Rinaldo Firighelli"

Het museum is gelegen in het centrum van de stad in een huis van vier verdiepingen, de donatie van de familie Rinaldo Firighelli (Nino) en verzamelt de meest 'authentieke boeren en ambachtelijke getuigenissen van de plaats.

Op de begane grond zijn er drie kamers gebruikt als kelder, elegante woonkamer en Butea timmerman. In de kelder, een oude houten pers uit 1837 is trots tentoongesteld om te getuigen als de kunst van goede wijn van de plaats. De salon van de collecties, geheel verzorgd door Nanda De Marchi, met monumenten uit een vervlogen tijd. Houtbewerking, gearrangeerd precies zoals het was honderd jaar geleden, met schatten en gereedschappen die ons in staat stellen om te begrijpen hoeveel inspanning en vaardigheid was in de Master Petro ' (Peter Tirso handen), vanaf de bank, de verschillende systemen om bomen te kappen en een werktafels te realiseren, tot gutsen en wat nodig was om echte meesterwerken te bereiken.

Op de eerste verdieping verwelkomt ons de boerenkamer met een oude kar getrokken door de hand, een aantal houten ploegen en ijzer. Een tweede kamer, gewijd aan ambachten, bevat gereedschap om het land te cultiveren, maaien het gras, het roosteren van de koffie ', produceren schoeisel. De derde kamer is twee scholen, die van genaaid met naaimachines van vroeger, schaar, strijkijzers, de machine voor het kaarden van wol en om de spoelen te maken, en de lagere school met de dealer, de rekenmachine (een abacus), een wereldbol en drie originele transcripties van de tijd van de straal en de Savoie.

Op de tweede verdieping en 'werd de keuken en volg de borden gevonden in oudere huizen in het land, met de ronde haard in het midden van de kamer, bekroond door de klassieke Canizzu (droger voor kastanjes), de kast en andere bewijzen gevonden of aangeboden door de bevolking. De volgende kamer bevat de slaapkamer, met de wieg, een ijzeren bed, een kledingkast en kleding uit die tijd.

Het museum en 'voltooide de bovenste verdieping met een eerbetoon aan bagiue Andagna, dat in 1587, in de handen van de Civiele Commissaris Giulio de Scribani, werden gevangen genomen, gemarteld, ondervraagd en vervolgd. Een van deze processen werd gedragen door vier vrouwen Andagna, deze Catherine, echtgenote van Marco Capponi-Bosio, en zusters: Antonina, Bianchina en Battistina, dochters van de laat-Scarella Vivaldi. Ze, volgens de aanklacht, ze "mislukte (veroorzaakt ziekten) in Alassio twee zonen"; Battistina, maakte "veel rascaliteit met ammazzamento een koe ... en de storm neergehaald op de dag van Pinksteren; dell'Antonina misdaden heeft verwend hen een jongen van drie jaar, twee mannen, een met een giftige samengestelde hersenkat, de andere met een duivelse zalf die de duivel gaf. " Op 30 augustus 1588 stuurde Giulio de Scribani naar Genua een vonnis tegen "het kwaad overtuigd van Andagna". In oktober 1588 werden de vier Andagnines in Genua berecht voor een nieuw proces, dat het jaar daarop plaatsvond. Arme vrouwen hebben nooit 'iets' gehoord, maar zijn nooit teruggekeerd naar hun land.