Spacer po tętniącym życiem kapturze księcia Realu, Lisboa

Deszcz sprzed kilku minut opuścił smołę i chodnik pokryty cienką zasłoną kropelkową, świecącącącącącącącącą pod światło słoneczne. Pozostawiając za sobą bajeczny Jardim da Estrelę i żywe Largo do Rato, zwracam się do Rua da Escola Politécnica, przy starej fontannie, co daje powitalne ograniczenie w stosunku do deszczowego obrazu z przeszłości. Pierwsze dziesiątki metrów wyznaczają przejście do modniejszej części miasta, w okolice księcia Realu - znajduje się tu pracownia architektoniczna, sklep z modą, księgarnia, kilka restauracji i galerii. Wygięta obudowa wygląda szykownie.

Wzdłuż wąskiego chodnika, każdy jest częścią stałego przepływu ludzi, mieszkańców i gości, dzięki czemu ulice tętnią życiem. Niedaleko, pomiędzy dachami niewątpliwie wznosi się seria palm, znak informujący o zbliżającym się muzeum. Budynek majestatyczny, prezentujący szeroką fasadę o eleganckim neoklasycystycznym designie, z rzadką ornamentyką - trójkątny fronton znajduje się nad wysokimi kolumnami, z boku banerami, ukazując zróżnicowaną faunę i florę. Zwrócone na ruchliwą ulicę, otwarte są bramy Museu de História Natural e da Ciência.

Słońce oczyściło chmury i rozmazuje malowniczą okolicę nieregularnymi plamami światła. Prostopadłe drogi pozwalają na regularne wizje Lisboa we fragmentach, jak pocztówki z pamiątkami - miasto rozciąga się szeroko i długo, wypełniając horyzont. Stopniowo, przez księcia Reala, zbliżam się do Jardima Franca Borgesa - pęknięcie intensywnej zieleni rosnącej od środka mieszkania.

Jardim do Príncipe Real / Jardim França Borges

Jardim do Príncipe Real, Praça do Príncipe Real, 1250-184 Lisboa, Portugal

Zauważyłem niezwykłe zamieszanie, gdy przyjeżdżam. Jest kilka stoisk, a potem kilka innych - jest to rynek spożywczy, na którym wypuszczane są perfumy wykonane z mieszanki wszystkich sprzedawanych produktów: warzyw, owoców, dżemu, miodu.... Dookoła stoisk zgromadziła się żywa grupa ludzi, a wszyscy z radością dzielą się swoimi wrażeniami na temat przysmaków czy żywienia. Bardzo szybko, dodając jeszcze więcej do świątecznej atmosfery, ktoś zaczyna grać na flecie. Na chwilę, okoliczne miasto już nie istnieje, a tylko to gościnne spotkanie na bujny park.

Rynek wyznaczają zewnętrzne chodniki Jardim do Principe Real, ale wewnątrz ogrodów są po prostu żywe i pełne życia. Dzieci biegną przez trawniki i zalewają plac zabaw. Dorośli spacerują po szlakach lub cieszą się słońcem pod powitalnymi drzewami. Jest tyle samo cienia, co światła. Przechodzę obok centralnego jeziora i popularnych magnolii, rzucając romantyczne cienie na ławeczki. Ostatnia biała rzeźba przedstawia wyjście z bujnego rynku, w kierunku dróg miejskich.

Iść w dół chodnika Rua D. Pedro V, krocząc na żółtawe liście rozrzucone około. Sklepy, bary, kawiarnie i restauracje, studia różnych dziedzin sztuki i biznesu, zamieszkują parter kolorowych fasad, pod typowymi uroczymi balkonami. W Largo do S.Pedro Alcântara, mój ostatni przystanek, przechadzają się goście i pidgeony. Przyjemny, szeroki, otwarty punkt widzenia oferuje widoki Lisboa, które każdy chce uchwycić na swoim aparacie fotograficznym lub telefonie komórkowym. Mały wzmacniacz uwalnia akordy, które odbijają się od siebie na całej rozpiętości kwadratu. Na jego gitarze jest człowiek, śpiewający i grający piosenki carefreee, ścieżka dźwiękowa do popołudniowego zwiedzania.

Miradouro de São Pedro de Alcântara

R. São Pedro de Alcântara, 1200-470 Lisboa, Portugal