Downhill Belém, een wandeling door de natuur en de stad.

Als ik de open plek van Capela de São Jerónimo achter me laat, volg ik langzaam maar zeker een klein pad, ontwikkeld in het groen. Het pad voelt meer aan als een tunnel, door het groeiende bos. Zonlicht doorboort gemakkelijk en verspreidt zich op willekeurige plaatsen. Met een aaneenschakeling van korte trappen zigzagt het naar beneden. Ik ben voortdurend op zoek tussen de dichte clusters van loofbomen om een glimp op te vangen van de grote laan die naar de rivieroever loopt. Het is nu ongeveer 14 uur en ik ben ongeveer halverwege mijn wandeling naar het mooie Belém.

Op het geluid van klikken, piepen en melodieën van verborgen vogels verlaat ik het struikgewas om naar het laatste groene gazon voor de laan, genaamd Jardim Ducla Soares. Aan de rand van het standbeeld van D. Nuno Álvares Pereira houdt het standbeeld van D. Nuno Álvares Pereira een zwaard vast en lijkt te proberen zich te beschermen tegen de intense zon, terwijl het gras onverschillig vochtig is, en zo ook het pad onder de bomen aan weerszijden van de helling. Het beeld van gevallen bruinachtig blad dat sommige plassen bedekt is het enige bewijs dat we in de herfst zijn. Terugkijkend op de stad, ziet de weg een constante stroom van voertuigen, en elk glas knippert met zonlicht. Ik ga naar de stoep onder de lange rij bomen, om wat verfrissende schaduw te krijgen.

Aan weerszijden van de lange straat zit een collectie op immense villa's. De gebouwen tonen een verscheidenheid aan vormen en stijlen; er zijn huizen die er meer traditioneel uitzien, sommige klassieke constructies, maar ook moderne ontwerpen, allemaal met een respectabele grootte die zich opdringt aan de voorbijganger. Achter elke grote poort en omheinende muur, zijn wat lijkt op privébossen, die naadloos groeien. En voorbij de daken en boomtoppen die het profiel van het dichtstbijzijnde landschap bepalen, doemt de zuidoever van de Tejo aan de horizon op. Reeds in het centrum van de stad beginnen meeuwen te verschijnen rond Largo Princesa. De rivier komt steeds dichterbij.

Torre de Belém, Lisbon

Av. Brasília, 1400-038 Lisboa, Portugal

Ik ontsnap even aan de buurt om snel een glimp op te vangen van de oever van de rivier. Ik zie de Torre de Belém voorbij de randweg en de veerpont. In de achtergrondverlichting van de Tejo, spiegelend aan het zonlicht, lopen de mensen langs het monument en het gras, bijna als een luchtspiegeling. Er is een brug die verbonden is met het brede gazon, en van daaruit kijk ik toe hoe mensen zich als bij vloed bewegen, komen en gaan en zich verspreiden door het gebied dat zich uitstrekt van de dokken tot aan het manuelin monument. Om terug te keren naar de drukke stad, neem ik de kans om enkele straten te volgen die ik niet ken. Levendig en kleurrijk, ze verbergen kunstnijverheidsateliers en pittoreske restaurants, direct naast de drukste straat.

Mosteiro dos Jerónimos

Praça do Império 1400-206 Lisboa, 1400-206 Lisboa, Portugal

De laatste helft van Rua Bartolomeu Dias heeft een aantal laatste winkels en cafés, en de residenties verspreid. Daarna komt het meer toeristische gebied van de wijk. De smalle stoep leidt me rechtstreeks naar de brede open wegen en gazons rond enkele van de bekendste bezienswaardigheden van Belém: Mosteiro dos Jerónimos, Centro Cultural de Belém en Praça do Império. Vegetatie krijgt weer kracht rond elk gebouw en vooral in de sierlijke tuin van Praça do Império. Boegankers worden een regelmatig motief, overal een beetje verstrooid. Het XVIe eeuwse klooster is echter het meest indrukwekkend en groeit over het hele landschap.

Mensen verzamelen zich als mieren in de verzameling van wegen en paden en vormen rijen per bezienswaardigheid. Stads- en snelbussen, taxi's en trams maken regelmatig hun rondritten door het gebied; ze brengen nieuwe groepen bezoekers en nemen anderen mee van het ene hoogtepunt naar het andere, net als de menigte, in een continue stroom. Het is de gebruikelijke toeristische drukte van Belém. Ik ga verder om door de tuin te lopen, verander mijn standpunt en probeer niet meer aandacht te besteden aan de commotie dan aan het landschap zelf.

Een zachte wind roert het rooster van vlaggen bij de ingang van CCB, en aan de andere kant van de rivieroever en spoorlijn schudt het de masten van zeilboten in de nabijgelegen dokken licht. Padrão dos Descobrimentos rijst op in de buurt. De tuin, het centrale punt van het grote plein, is weelderig en gastvrij. Koppels wandelen langzaam voorbij en nemen foto's met de geometrische hagen als achtergrond. Zeemeeuwen zweven rond en laten van tijd tot tijd een huilbui achter. Families, schoolgroepen en buitenlanders, figuren bewegen door bloemperken en stenen beelden, genieten van de grote fontein, de watertanks, het charmante groen.

Jardim da Praça do Império

Jardim da Praça do Império, Praça do Império, 1400-206 Lisboa, Portugal

Terwijl iedereen over de paden loopt, heeft zijn silhouet een vreemde halo, een contour van licht dat door de warme zon boven hem is gegoten. Onder een herfstsfeer biedt Jardim da Praça do Império een aanblik van zware vibrantie en sterke contrasten in zijn tinten; de kleuren van de vegetatie en de levendige rivieroever worden nu samengevoegd door intense schaduwen, die zich gestaag uitstrekken over de teervloer en de eerste minuten van de afnemende zon aankondigen.