Miejsca spoczynku z historią: Cmentarz Bellu w Bukareszcie

Mimo że wielu uważa spacer po cmentarzu za ponury, miejsca spoczynku również mogą nas inspirować i opowiadać niezwykłe historie z przeszłości. Każdego roku oddajemy cześć zmarłym w Dzień Wszystkich Świętych w Transylwanii i w całej Rumunii. To wydarzenie pomaga nam na nowo połączyć się z naszymi przodkami, przypominając nam o ścieżkach, które obrali w życiu. Wakacje takie jak te sprawiają, że każdy nagrobek opowiada historię. Niektóre historie są proste, inne splątane, wpływające na egzystencję ludzi. Jednym z miejsc, gdzie zmarli wydają się wracać do życia, jest cmentarz Bellu w Bukareszcie. Na tym słynnym cmentarzu w stolicy Rumunii znajduje się tak wiele posągów i krypty, że łatwo jest poczuć się tak, jakby zmarli nadal byli wśród nas. Co sprawia, że Cmentarz Bellu (znany również jako Cmentarz Şerban Vodă) jest znany? Zostań tu, a się dowiesz.

Bellu Cemetery, Bucharest

Calea Șerban Vodă nr. 249, București 040208, România

Krótka historia

Zanim Bukareszt został zurbanizowany, na terenie kościołów chowano ludzi. Praktyki te szybko przekształciły się w problem z powodu ograniczonych przestrzeni pochówku otaczających te instytucje religijne. Oznaczało to, że do tego celu należało znaleźć gdzie indziej działki ziemi. Baron o imieniu Barbu Bellu podarował w 1852 r. 28-hektarowy ogród, ten sam majątek, na którym obecnie znajduje się cmentarz. Kaplica na cmentarzu została wykonana przez Alexandru Orăscu, podczas gdy Constantin Lecca zajmował się malarstwem wnętrz. Dopiero w 1858 r. pochowano tu pierwszą osobę.

Aleja pisarzy.

Jak już wspomniałem, cmentarz Bellu jest znany w Rumunii, będąc jednym z najbardziej rozpoznawalnych cmentarzy w kraju, obok cmentarza Merry w Săpânța. Jednym z powodów, dla których jest tak popularny, jest specjalna aleja pisarzy w miejscu pochówku. Wielu rumuńskich poetów, powieściopisarzy i dramaturgów ma swoje miejsca spoczynku ułożone na jednym pasie. Większość z tych pisarzy tłumaczy swoje prace na różne języki, zyskując sławę na całym świecie. Warto wspomnieć, że wśród tych pisarzy są Mihai Eminescu, Nichita Stănescu, Ion Luca Caragiale, Marin Preda i George Călinescu. Grób Mihai Eminescu zawsze wydaje się wyróżniać ze względu na liczbę kwiatów i świec, które można tam znaleźć. Wszystkie te oferty odzwierciedlają podziw Rumunów wobec człowieka, który dzięki swoim dziełom stał się nieśmiertelny.

Cmentarz wypełniony historiami.

Innym aspektem cmentarza Bellu, który sprawia, że obcokrajowcy chcą przyjechać i zobaczyć, jest liczba popiersi i naturalnej wielkości posągów, unikalne kamienie pogrzebowe i wyszukane mauzolea. Na każdym rogu znajduje się obiekt, który przykuwa Twoją uwagę, kusi Cię do odkrycia jego historii. Może jednym z najbardziej poszukiwanych sanktuariów jest kapliczka bankiera Gheorghieffa. Zbudowany przez architekta Iona Mincu i z rzeźbami Federicka Storcka, grób jest majestatycznym przykładem prawdziwego kunsztu. Bankierzy byli braćmi i nie mieli żadnych spadkobierców. Ze względu na liczne darowizny na różne cele, nawet dzisiaj ludzie pamiętają wspaniałomyślnych braci, gdy przechodzą obok swojego mauzoleum.

Cmentarz Bellu ma wiele historii do opowiedzenia. Trudno jest krewniom pozwolić odejść swoim bliskim, więc wielu z nich wybrało realistyczne posągi przedstawiające tych, których utracili. Podczas przechadzki po grobowcach można zauważyć panią z parasolem, ojca opłakującego stratę córki przy jej łóżku, uśmiechniętą głowę rumuńskiego aktora, który zginął podczas wielkiego trzęsienia ziemi w 1977 roku oraz mauzoleum Iulii Haşdeu. Mówi się, że po śmierci Iulii Haşdeu jej ojciec próbował rozmawiać z jej duchem przez seanse. Podczas tych duchowych sesji wierzył, że Iulia poprosiła go, by wsadził do jej krypty trzy popiersia: Chrystusa, Victora Hugo i Williama Szekspira. Był przekonany, że śmierć nie jest końcem i że jego córka nadal jest z nim, prowadząc jego kroki.

Te i wiele innych historii można usłyszeć, rezerwując jedną z wielu dostępnych wycieczek pieszych na cmentarzu Bellu w Bukareszcie. Jakkolwiek dziwnie to zabrzmi, na tym cmentarzu jest tyle życia. Większość miejsc spoczynku na cmentarzu jest osadzona w historii, a aby ją odkryć, musimy być tylko na tyle ciekawi, by zapytać.