Historia wiedeńskiego rzeźbiarza w Klużu-Napoce

Odwiedzanie nowych miast często oznacza uczenie się historii o ludziach, przedmiotach lub tradycjach oraz świetny sposób na cofnięcie się w czasie. W tym artykule chciałbym opowiedzieć historię wiedeńskiego rzeźbiarza w Klużu-Napoce.

Postacie

Obelisk Franciszka I i Karoliny Augusta jest pierwszym świeckim pomnikiem w Klużu-Napoce i jednym z najważniejszych zabytków klasycystycznych w Siedmiogrodzie. Historia ta zaczyna się od kontekstu, w jakim powstał pomnik: była to wizyta cesarska Franciszka I w 1817 roku, cesarza Cesarstwa Austriackiego i Karoliny Augustyny, jego żony. Następnie mamy najważniejszych bohaterów historii: wiedeńskiego rzeźbiarza Josefa Kliebera, architektów Georga Winklera i Samuela Nágy'ego, którzy przygotowali wstępne plany, Petera Nobile'a, członka Akademii Sztuk Pięknych, który nadzorował dzieło, oraz Imre'a Toplera, komisarza tego dzieła sztuki.

The Obelisk of Francis I and Caroline Augusta

Piața Muzeului, Cluj-Napoca 400000, Romania

Od czego powinniśmy zacząć?

Zróbmy jednak mały krok na koniec. 1817 roku cesarska para odwiedziła część Siedmiogrodu i to wydarzenie wiele znaczyło dla gminy Cluj-Napoca. Był to również moment narodzin idei pomnika upamiętniającego. Następnie wstępne plany opracowali Georg Winkler i Samuel Nágy. Dwanaście lat później doszło do budowy, która nie przyniosła zadowalających rezultatów.

Komisja

1829 Josef Klieber, znany wiedeński rzeźbiarz, został zakontraktowany przez Imre Topler. Zlecono mu ukończenie tego projektu i zaprojektowanie sceny przedstawiającej Carolinę Augustę oraz czterech rzeźb nad obeliskami. Pozostałe płaskorzeźby wykonane przez Josefa Kliebera zostały zaczerpnięte bezpośrednio z szkiców Georga Winklera. Peter Nobile, członek Akademii Sztuk Pięknych, został powołany do nadzoru nad pracami w Klużu-Napoce oraz do formalnej korekty wstępnych szkiców. Wiedeńska Akademia Sztuk Pięknych zaaprobowała budowę tego pomnika, ale sam cesarz nie zaaprobował pierwotnego planu, argumentując, że pomnik nie odpowiadał "dobremu smakowi" obiecanemu przez Akademię i poprosił o pewne modyfikacje.

Rzeźba Josefa Kliebera w Badenii, Austria.

Wizyta

Klieber spędził 10 tygodni w Klużu-Napoce i według swojej autobiografii przyjechał tu, żeby zrobić cztery płaskorzeźby i cztery orły. Wizyta miała na celu wykonanie na miejscu dzieł sztuki, na które został zakontraktowany. Części tych rzeźb, przedstawiających skrzydlatą istotę i portrety cesarskie, przywieziono z Wiednia, co artysta opisuje w autobiografii.

Obelisk Franciszka I i Karoliny Augusty

Koniec

Nie zapominajmy o końcu tej historii. Po wizycie Josefa Kliebera pomnik odsłonięto w 1831 r. na jego pierwotnym miejscu, w pobliżu gotyckiego kościoła w Klużu-Napoce. Dzięki jego wizycie i wkładowi pomnik został zaaprobowany przez cesarza i wiedeńską Akademię Sztuk Pięknych. Niestety komisarz zbankrutował, inwestując wszystko w ten neoklasycystyczny pomnik, który można dziś odwiedzić.

Życzę przyjemnej zabawy i podczas wizyty w Klużu-Napoce, patrząc na pomnik, pamiętacie historię wiedeńskiego rzeźbiarza.