Ubon Ratchathani: tempels, lotussen, en de grote Mekong

Ubon Ratchathani, "de koninklijke stad van de lotus", zoals de naam luidt, is een typische Thaise provinciehoofdstad - te stedelijk om te kunnen doorgaan voor rustige backwaters, te gemoedelijk om te kunnen spreken van een moderne megalopolis. De stad dankt haar welvaart en misschien wel haar bestaan aan de strategische ligging nabij de grote Mekong rivier. De bekendste attracties hier zijn de boeddhistische tempels, die vaak nogal ongewoon zijn, en de reusachtige kaarsenparade vlak voor het regenseizoen - meestal in mei. Dit gezegd zijnde, bezoeken buitenlandse toeristen Ubon zelden. De plaatselijke bevolking daarentegen komt hier voor de "geheime" bezienswaardigheden, voornamelijk natuurlijke: een vreemd geperforeerde rivierkloof, witte zandduinen, en natuurlijk het levende embleem van de stad: lotusbloemen.

Tempels van Ubon

Zelfs als u al, zoals toeristen in Thailand zeggen, "uitgeteld" bent (van het Thaise woord "wat" - wat s "tempel" betekent), is ten minste één klooster in Ubon de moeite waard. Wat Ban Na Meuang is gecentreerd op het thema van de koninklijke schuit: de gebouwen hier hebben de vorm van de ceremoniële boten die worden gebruikt voor belangrijke koninklijke evenementen in Bangkok. De belangrijkste gebedshal staat in het midden van een vijver. Andere opmerkelijke tempels zijn Wat Si Ubon Rattanaram, met een kostbaar Boeddhabeeld dat uit een topaas is gesneden, Wat Thung Si Muang, met een bibliotheek van oude boeddhistische geschriften van palmbladeren, en Wat Chaeng, beroemd om zijn ambacht van wassnijwerk - hier worden veel van de uitgesneden reuzenkaarsen voor het festival gemaakt.

Wat Ban Na Meuang, Ubon Ratchathani

หมู่ที่ 2 ตำบลไร่น้อย อำเภอเมืองอุบลราชธานี อุบลราชธานี 34000, Thailand

Kaarsenfestival

De belangrijkste reden om Ubon te bezoeken is het reusachtige kaarsenfestival. Enorme, uitbundig gesneden en versierde kaarsen worden op zware vrachtwagens door de stad gedragen. Dit is de plaatselijke versie van Bung Ban Fai, het rakettenfestival dat in heel Oost-Thailand en Laos wordt gevierd. Dit evenement vindt plaats in mei, vlak voor het begin van de moesson. Grote met buskruit gevulde raketten worden recht omhoog gelanceerd om de hemel te doordringen en de seizoensregens te doen ontstaan, waardoor de grond weer tot leven wordt gewekt. De seksuele melodie is niet toevallig - we hebben het hier tenslotte over penetratie, bevruchting, en het begin van nieuw leven. En ja, langwerpige voorwerpen die voor dit doel worden gebruikt zijn nogal symbolisch. In Ubon heeft men echter besloten dat zelfgemaakte raketten te riskant zijn, en kaarsen hebben ze vervangen als het fallische symbool bij uitstek.

Ambachten van Ubon

Een andere unieke culturele attractie in de omgeving is het gieten van Thaise gongs. De gongs worden gebruikt in de klassieke Thaise muziek, en zoals alle muziekinstrumenten moeten zij met de hand worden vervaardigd. Dit proces, waarbij gloeiend heet metaal wordt gebruikt en veel wordt geslagen met houten hamers, kan worden bekeken in het dorp Phibun Mangsahan. Als u van handwerk houdt, moet uw volgende bestemming Ban Pa Ao zijn, een dorp van handwerkslieden die oude methoden van zijdeproductie toepassen. Alles wordt ter plaatse gedaan, de hele cyclus van het planten van moerbeibomen tot het weven van de stof. Er is hier ook een traditionele bronsgieterij.

Aard van Ubon

Door zijn ligging aan de grote Mekong hebben de natuurattracties van Ubon meestal op de een of andere manier met water te maken. Een bijzonder interessante plek is Sam Pan Bok, bekend als "3000 gaten". Het is een rotsrif aan de oever van de rivier, bedekt met ronde gaten in alle maten, ontstaan door de turbulentie van snelstromend water. In het droge seizoen, wanneer het waterpeil daalt, komen de geperforeerde rotsen bloot te liggen. Daarna komt Hat Hong, nog zo'n bestemming in het droge seizoen: een eiland in de rivier dat tijdens de moesson onder water staat, maar wanneer het in de drogere maanden tevoorschijn komt, lijkt het wel een stuk Arabische woestijn dat naar het midden van de Mekong is geteleporteerd: duinen, duinen en nog eens duinen. Het is ook een populaire strandplek voor de plaatselijke bevolking. Tenslotte kon een stad genoemd naar de lotusbloem zich niet beperken tot een paar lotusvijvers in tempels. In Ban Tha Lat is een groot reservoir geheel gevuld met de heilige plant, en wanneer de bloemen bloeien verandert het in een magisch land zonder land, dat in plaats daarvan bestaat uit groene drijvende bladeren en rode bloemblaadjes. Er zijn houten wandelpaden en gazebo's gebouwd voor bezoekers, en boottochtjes worden aangeboden.

Sam Pan Bok, Ubon Ratchathani

Q9XW+95F, Lao Ngam, Pho Sai District, Ubon Ratchathani 34340, Thailand

Hat Hong, Ubon Ratchathani

5PJ7+HCV, Bung Wai, Warin Chamrap District, Ubon Ratchathani 34310, Thailand