Wydobywanie korka w Estremadurze, długotrwała iberyjska tradycja

Na początku każdego lata, wraz ze wschodem słońca, grupy robotników wędrują po extremadurskiej wsi według bardzo starej tradycji: wydobywanie korka. Do dnia dzisiejszego musi być ono wykonywane ręcznie, wyłącznie przy pomocy siekiery. Wszystko, co związane z tą czynnością, brzmi antycznie: używany żargon, miarki wagi, itd. Mimo to, biznes korkowy w Estremadurze jest bardzo ważny: jest jednym z trzech regionów, które produkują go w Hiszpanii, a Hiszpania jest drugim największym producentem na świecie. Stolicą korka jest San Vicente de Alcántara, który jest bardzo blisko Portugalii, pierwszego światowego producenta.

Tradycja rodzinna

Naprawdę chciałem napisać tę historię, ponieważ wydobycie korka było ogromnym wydarzeniem w mojej rodzinie. Zdarza się ono tylko co dziewięć lat: jest to czas, który trzeba poświęcić, aby korek odrósł do swojego idealnego rozmiaru, czyli do długości butelki z korkiem. Wszystko zaczyna się od rysunku umowy: trzeba uzgodnić cenę za każdy "kwintal" (46 kg) korka. Kwintal" jest bardzo antyczną miarą wagi: pochodzi od syryjskiego słowa "qintár" i pochodzi z naszych czasów mauretańskich (od VIII do XV wieku).

Przez trzy dni cała rodzina przenosiła się do naszego małego domku na wsi - dzieci, rodzice, dziadkowie. Wszyscy musieliśmy pomóc! Mężczyźni przyjeżdżali przed wschodem słońca, a moja babcia przygotowywała dla nich kawę. Po wyjściu obudzilibyśmy się i zjedli śniadanie. Dzieci zajmowały się zbieraniem "kawałków" korka, resztek płyty korkowej. Cały ranek spędzaliśmy na szukaniu ich i wkładaniu do worków: nasza pierwsza pensja jako oficjalnych pracowników!

Tymczasem mój dziadek badał cały proces. Ci starsi ludzie znają swoje drzewa jak swoją dłoń, kochają je i są bardzo opiekuńczy. Nie można ciąć zbyt wiele, albo uszkodzisz je, nie za krótko albo dziewięć lat czekania pójdzie na marne. Kłóciłby się, gdyby ktoś nie wyciął drzewa prawidłowo. To jest właściwie sztuka: trzeba wykonać pionowe cięcia, a następnie ostrożnie odkleić korek za pomocą specjalnie naostrzonego uchwytu osi. To strasznie piękna scena: słońce wschodzące przez wierzchołki drzew, z rytmicznym dźwiękiem siekiery uderzającej w drzewo korkowe.

W Alentejo - szczególnie w okolicach Evory lub Estremadury w okresie letnim - polecam uczęszczać na te zajęcia i obserwować je. Może pewnego dnia wymyślą maszynę, która wydobędzie ją szybciej i wtedy ta tradycja zostanie utracona! Jeśli znasz lokalną rodzinę, na pewno przyda Ci się, ponieważ kawałki korka zawsze trzeba odebrać. Jeśli chodzi o nas, nasze dni pracy z korkiem się skończyły. Moi dziadkowie, klej, który trzymał nas wszystkich razem, już nie ma. Aby ich uhonorować, wciąż idziemy i pilnujemy pracowników, aby nie uszkodzili swoich cennych drzew. Potem zjemy kolację w chacie wszyscy razem. Ktoś musi tam spać: nigdy nie wiadomo, kiedy pojawi się złodziej korka!

Zastosowanie korka

Pewnie nigdy wcześniej o tym nie myślałeś, ale korek jest tak ważny. W San Vicente de Alcántara znajduje się muzeum, które bardzo dobrze ilustruje cały proces wydobycia i jego liczne zastosowania. Wizyta tam jest absolutnie konieczna!

Cork Museum San Vicente de Alcántara

Av. Juan Carlos I, 33, 06500 San Vicente de Alcántara, Badajoz, España

Wyjaśniają one różne rodzaje korków z filmami i zdjęciami, a także ich zastosowanie do butelek korkowych i materiałów izolacyjnych. Tradycyjnie już mężczyźni na wsi robią z niego lodówki, a także artykuły gospodarstwa domowego: nadal można je kupić na targach i w lokalnych sklepach w całej Estremadurze i Alentejo.

Co więcej, korek nie może być spalany przez ogień: to fakt, który chroni nasze lasy podczas gorącego lata. Ta cecha została wykorzystana przez... NASA! Tak, ich pierwsze rakiety miały w środku korek, materiał, który był odporny na naprawdę wysokie temperatury. W Niemczech tworzą pociągi z korkiem w swoich ścianach: są lżejsze, ekologiczne i bardzo wytrzymałe! Na koniec, ale nie mniej ważne jest to, że używa się go również w budownictwie, a coraz więcej widać go w butach i ubraniach. Nie zapominajcie jednak: fantazyjny jak się kończy, wszystko to pochodzi z drzewa i siekiery, z najgłębszych krajobrazów Hiszpanii i Portugalii!