Attracties in de buurt van Kupang, West-Timor

Indonesië wordt normaal gesproken gezien als een segment van Zuidoost-Azië - misschien heel anders dan het continentale deel, maar toch. Nou ja, Timor niet. Gelegen veel dichter bij Australië dan bij Java, is dit een voor de hand liggend stuk Oceanië dat alleen de jure tot Indonesië behoort, en dan niet helemaal - Oost-Timor is in naam een onafhankelijk land, praktisch een verwaarloosde Australische kolonie. En het verschil tussen de twee helften van het eiland is politiek, historisch, tegenwoordig - ook economisch, maar etnisch zijn ze min of meer een en hetzelfde, en het Indonesische Westen met de provinciehoofdstad in Kupang is veel gemakkelijker te bezoeken . Kupang zelf is verrassend goed georganiseerd voor zo'n afgelegen plek, maar er is niet veel te zien in de stad zelf. Er is echter geen tekort aan natuurlijke en culturele bezienswaardigheden binnen een korte straal - genoeg om kennis te maken met dit ruigere deel van Indonesië voordat je verder gaat naar de traditionele dorpen in het binnenland van de stammen van Timor.

Oenesu-waterval

De Oenesu-waterval zal geen records breken, maar is vrij pittoresk buiten het droge seizoen en vrij ontspannend. Ondanks de nabijheid van Kupang is het gebied meestal leeg, en hoe weinig infrastructuur er ook is aangelegd, het lijkt verlaten en grotendeels overgenomen door de jungle - een paar rottende tuinhuisjes, met korstmossen bedekte betonnen looppaden en een kleine vervallen brug over de rivier. Zoals de meeste watervallen in Oost-Indonesië, bubbelt Oenesu over kalkstenen gesteente, wat zachte, vloeiende contouren en meerdere treden creëert in plaats van een enkele verticale druppel. Januari tot en met maart is de beste tijd om te bezoeken.

Oenesu Waterfall, Kupang, West Timor

Oenesu, Kupang Barat, Kupang Regency, East Nusa Tenggara, Indonesia

Ondergrondse lagunes

Een andere specialiteit van Oost-Indonesië zijn de ondergrondse lagunes - grotten die met de zee verbonden zijn door kanalen en spleten, meestal onontgonnen, en die zoutwaterpoelen in hun diepten verbergen. In de buurt van Kupang heeft zo'n lagune een beetje aan populariteit gewonnen: Goa Kristal of Crystal Cave. Maar in feite zijn er minstens drie van dergelijke grotten (Kristal, Uilebahan en Uihani), allemaal dicht bij elkaar, en er is een kans dat er nog geen andere zijn gevonden. Het is moeilijk te zeggen welke beter is, en gezien de afstand is het waarschijnlijk logisch om ze alle drie te bezoeken. De blauwe poelen omlijst door gele en groene (weer korstmossen) speleothems zijn prachtig, hoewel een paar stalactieten zijn vernield met stomme graffiti. Alle drie zijn goed om in te zwemmen en het water is warmer dan je onder de grond zou verwachten, maar kouder dan in de zee.

Crystal Cave, West Timor

Bolok, Kupang Barat, Kupang Regency, East Nusa Tenggara, Indonesia

Tablolong-strand

Het enigszins stoffige, onverzorgde strand van Tablolong, met zijn langzaam uiteenvallende schuilplaatsen in de vorm van lopo - traditionele stamwoningen van Timor - zou de relatief lange rit vanuit Kupang niet waard zijn, ware het niet dat er één bijzonderheid was: een kleine gemeenschap van het nabijgelegen Rote Island heeft en bewaarde de oude Rotenese methode van zoutwinning. Net als de Balinezen gebruiken mensen van Rote schepen in plaats van ondiepe aarden poelen om zeewater te verdampen, maar in plaats van gewone bamboe of houten troggen, zetten ze rijen op rijen gigantische zeeschelpen gevuld met langzaam brouwende pekel onder de stralen van de middagzon. Om deze activiteit te observeren, bezoek in het droge seizoen (en vergeet watervallen - het is of/of, tenzij je een paar maanden blijft).

Sasando-fabriek

Nog een spoor van Rote-cultuur, dit is een privéonderneming van één meester: meneer Jeremiah Pah. Af en toe zijn familieleden of studenten te zien die hem helpen, maar meestal is hij de enige die een uniek Rotenees muziekinstrument produceert, bespeelt en verkoopt: sasando. Stel je een buis voor die aan alle kanten omgeven is door touwtjes, en dan door een opvouwbare hoes van palmblad. Sasando lijkt veel op een toevallige afstammeling van de klassieke Rotenese hoed (een soort surrealistische sombrero), of vice versa. Meneer Pah maakt (en draagt met pracht en praal, en verkoopt natuurlijk) ook de hoeden. Hij spreekt een beetje Engels en vloeiend Indonesisch (niet altijd een gegeven in Timor), en geeft meestal graag een demonstratie, vergezeld van een geïmproviseerd optreden en veel verhalen. Alleen al om deze reden is de fabriek een bezoek waard - visueel is het zelfs minder aantrekkelijk, eigenlijk een privéwoning. Als de zaken goed gaan en de vraag van toeristen hoog genoeg is, beginnen meneer Pah of zijn studenten miniatuurversies van sasando als souvenirs te produceren. Het is moeilijk te zeggen wat het nut van zo'n aandenken zou zijn, maar het is op zijn minst echt uniek in zijn soort - nergens anders ter wereld kun je een mini-sasando krijgen.

praktische zaken

Kupang is de toegangspoort tot West-Timor - veerboten en vlaktes van elders in Indonesië brengen je hier eerst. Alle hierboven genoemde attracties zijn vanuit de stad gemakkelijk te bereiken met de motor, het openbaar vervoer of liftend. Elke bestemming vereist ongeveer een halve dag heen en terug. De eerste drie liggen ten zuiden van de stad en kunnen worden gecombineerd; sasando fabriek is ver naar het noorden. Voor accommodatie is Kupang opnieuw verrassend goed uitgerust voor zijn afgelegen locatie. Er zijn tal van perfect te onderhouden budgetopties en relatief goedkope mid-range deals. Mijn persoonlijke favoriet is RedDoorz Plus At Hotel Pantai Timor, vooral vanwege het uitzicht vanaf het terras (de meeste kamers hebben echter geen ramen). Eten en koffie zijn overal in de stad verkrijgbaar, min of meer altijd, maar nogmaals, voor het beste uitzicht kun je de warungs (eetkraampjes) aan zee proberen.