Dit verhaal wordt vertaald met behulp van technologie.
Deze tekst is in het Nederlands vertaald uit de oorspronkelijke taal English.
Shantiniketan had gemakkelijk een ander charmant gehucht in het oosten van India kunnen zijn. Het is te danken aan de immense bijdrage van de eerste Nobelprijswinnaar van Azië, Rabindranath Tagore, en de rest van de Tagore familie, een vooraanstaande Indiase familie in de voorhoede van de Bengaalse Renaissance, dat het kleine stadje in het Birbhum district van West-Bengalen vandaag de dag een eminent centrum van kunst, literatuur, cultuur en onderwijs is. Voeg daarbij de omringende natuur - de rustieke rode grond waar de stad op staat, de groene bossen die de regio rijgen, de sereniteit die in de lucht pulseert - en je hebt een must-seeubezoek om je volgende weekendje weg te zijn! Hier is een lijst van de ervaringen die u niet mag verliezen tijdens uw reis naar Shantiniketan.
Binnen de campus van de Visva Bharati Universiteit
Rabindranath Tagore was een man van vele kleuren. Hij was een dichter, een muzikant, een romanschrijver, een dramaturg, een kunstenaar, een pedagoog en nog veel meer. Rabindranath was tegen het concept van formeel onderwijs, ver weg van de ontelbare gebeurtenissen in de buitenwereld en de wonderen van moeder natuur. Zo richtte hij in 1901 een openluchtschool voor kinderen op die in de loop der jaren uitgroeide tot een volwaardige universiteit. Het werd Visva Bharati genoemd, wat betekent dat India's gemeenschap met de wereld. In 1951 kreeg Visva Bharati de status van centrale openbare universiteit en instituut van nationaal belang (INI). De universiteit kan bogen op Nobelprijswinnaar Amartya Sen, filmmaker Satyajit Ray, beeldhouwer Ramkinkar Baij, kunstenaar Benode Behari Mukherjee, Indira Gandhi, de enige vrouwelijke minister-president van India, en vele anderen in haar lijst van illustere alumni.
Binnenin de campus zie je in de open lucht onder gigantische mangobomen lessen worden gegeven, oude gebouwen met rieten daken worden gebruikt als verschillende afdelingsverblijven en kunstenaars verdiepen zich in het vormgeven van meesterwerken. De kunstvleugel van de universiteit, het Kala Bhavan, is een must. Het afdelingsgebouw is versierd met opvallende zwart-wit beelden die u zullen boeien. Hoewel de universiteit een breed scala aan cursussen aanbiedt, is zij het meest bekend om haar kunstvleugel en de muziekvleugel, de Sangeet Bhavan. Kalo Bari (het zwarte huis) is een uniek gebouw dat dient als hostel voor de Kala Bhavan studenten. Het is gemaakt van modder en koolteer, en de muren zijn versierd met reliëfkunst die door de studenten zelf is gemaakt. De traditie werd gestart door Nandal Bose, een van de pioniers van de moderne Indiase schilderkunst en de eerste directeur van Kala Bhavan.
Dwalend door de stoffige paden omgeven door de uitgestrekte groene boomgaarden, moet u vervolgens een bezoek brengen aan de Rabindra Bhavan, die de thuisbasis is van vele persoonlijke bezittingen van Rabindranath, zoals zijn brieven, manuscripten, foto's, schilderijen, boeken, spiegels, broches, en andere. De Nobelprijsmedaille die Rabindranath ontving, werd hier ook tentoongesteld. Helaas is het in 2004 gestolen. Nu zijn er twee replica's van de medaille, gepresenteerd door de Zweedse regering, tentoongesteld in de Rabindra Bhavan.
Maharshi Debendranath Tagore's erfenis op de Visva Bharati Universiteit...
U moet Chhatimtola bezoeken, de plek waar Rabindranath's vader Maharshi Debendranath Tagore, een groot filosoof en voorvechter van het Brahmo geloof, vroeger mediteerde. U zult gefascineerd zijn om te weten dat elke student die hier afstudeert een tak van de Saptaparni-boom (lokaal Chhatimtola genoemd) van Chhatimtola krijgt. Vandaag de dag bezoeken mensen uit alle lagen van de bevolking de plek om zich onder te dompelen in meditatie en introspectie. Het is een van de rustigste plekken die je ooit zult bezoeken in je leven. Op ongeveer 250 meter afstand van Chhatimtola bevindt zich de prachtige Upasana Griha (gebedsruimte) van Belgisch glas en wit marmer. De Upasana Griha werd in opdracht van Maharshi Debendranath Tagore geopend in 1891. Het is algemeen bekend als de Kanch Ghar (kanch-glas, ghar-huis) en is misschien wel het mooiste bouwwerk in heel Shantiniketan. De poorten van de campus gaan om 13.00 uur open voor bezoekers. Hoewel er hier geen officiële gidsen zijn, kunt u een van de studenten vragen om u een rondleiding te geven voor een symbolisch bedrag.
Het Uttarayan-complex
Het Uttarayan Complex ligt naast de universiteitscampus en herbergt vijf huizen van Rabindranath Tagore, namelijk Punascha, Shyamali, Konarka, Udichi en Udayan. Udayan is de plaats waar de grote bard woonde en veel van zijn onsterfelijke literaire werken schreef. Het zesde huis van het complex, Bichitra, werd gebouwd door de zoon van Rabindranath, Rathindranath Tagore. Jawaharlal Nehru, de eerste minister-president van India, heeft Bichitra ingehuldigd, dat dient als een zeer goed ingericht museum waar de manuscripten, foto's, schilderijen, eigendomsakten, brieven en onderscheidingen van Rabindranath zijn ondergebracht. Voor Bichitra neemt de grote zwarte Humber, gedreven door Rabindranath, plaats in. Alle gebouwen in het Uttarayan-complex zijn uitzonderlijke voorbeelden van de Bengaalse architectuurschool.
Shonajhurir Haat
De Shonajhurir Haat is een levendige markt die elke zaterdag vanaf ongeveer 15.00 uur wordt gehouden in het Khoai-gebied van Shantiniketan. Deze haat (plattelandsmarkt) is mijn favoriete ding van de stad. Lokale handwerkslieden en ambachtslieden komen hier samen om handgemaakte sieraden, zelfgemaakte snoepjes, mooie sarees, lokale kunstwerken genaamd batik, en wat nog meer te verkopen. U vindt hier ook de beroemde terracotta beeldjes van Bishnupur. De Bauls (mystieke minstrelen van Bengalen) van de regio komen met hun ektara's (eensnarige muziekinstrumenten) naar de markt, en de traditionele muziek die door de lucht stroomt versterkt alleen maar de toch al levendige sfeer! De Khoai is ook het meest pittoreske deel van de stad. Als u eenmaal begint met een wandeling over de dieprode paden die door de weelderige groene eucalyptusbossen lopen, met de Ajoy River als gezelschap, zult u deze plek nooit meer willen verlaten! Het is zalig.
Amar Kutir
Amar Kutir is een coöperatieve vereniging die zich inzet voor de ontwikkeling van het platteland door gebruik te maken van inheemse gemeenschappen. Hier kunt u een glimp opvangen van de nauwgezette arbeid die achter Shantiniketan's geschilderde lederen handtassen, batikverf en handgemaakte Kantha-borduurwerk op kleding schuilgaat. Het Amar Kutir-complex heeft ook een showroom waar u mooie souvenirs kunt kopen die u nog jaren zullen herinneren aan de plek.
Hoe en wanneer Shantiniketan te bezoeken?
De makkelijkste manier om in Shantiniketan te komen is met de trein. Het dichtstbijzijnde station van de stad is het Bolpur Shantiniketan Station. U kunt in elke Shantiniketan-gebonden trein stappen vanaf de Sealdah Junction of de Howrah Junction in Kolkata, en u zult uw bestemming in ongeveer drie uur bereiken. De afstand tussen Shantiniketan en Kolkata, de Stad van de Vreugde, is 163 kilometer. Als u wilt, kunt u een privécabine huren om de afstand te overbruggen. Zo ervaart u de schoonheid van het landelijke Bengalen van dichtbij. De beste tijd om Shantiniketan te bezoeken is tussen juli en maart, aangezien de zomermaanden april-juni extreem warm en vochtig worden. In december vindt in de stad het beroemde wintercarnaval plaats dat Poush Mela heet en dat een ervaring van je leven is.
Dit kleine ansichtkaartstadje zal je ziel kalmeren. Het is dus alleen maar passend dat de plaats Shantiniketan heet, wat letterlijk de verblijfplaats van de vrede betekent! Het stadje heeft een benijdenswaardige culturele erfenis en een overvloed aan de gratie van de natuur. Ik kan geen betere plek bedenken om u kennis te laten maken met de rijke cultuur van Bengalen. Dus, waar wacht je op? Pak je koffers voor het perfecte weekendje weg.
Wil je hier een reis plannen? Praat met AI-reisassistent Maya.
De schrijver
Hitaishi Majumder
Plan een reis met Maya - uw AI-reisassistent
