De kleurrijke drijvende markt van Damnoen Saduak in Ratchaburi

Centraal-Thailand, met name het gebied tussen Ratchaburi en Bangkok, zit vol met drijvende markten. Deze regio was van oudsher afhankelijk van rivieren en kanalen voor het verplaatsen van goederen en het was zinvol om deze direct op het water te verkopen. Toch hebben de meeste toeristen slechts één bijeenkomst in het weekend in Damnoen Saduak gehoord. Waarom? Nou, deels, het is het mysterieuze zelfvoorzienende populariteitsprincipe dat alle moderne handel, inclusief massatoerisme, lijkt aan te drijven. Mede door al die watervoedselbanen en souvenirbazaars is Damnoen Saduak de laatste die daadwerkelijk een aantal landbouwproducten verkoopt. Voornamelijk fruit, natuurlijk, aangezien de meeste klanten toeristen zijn, die waarschijnlijk geen rauwe tofu of bittere groene kalebassen kopen. Het is een klassieke attractie, en het kan vrij spectaculair zijn, maar verwacht geen authentieke ervaring: de dagen van de rivierhandel zijn voorbij, en de dichtstbijzijnde echte drijvende markten zijn in Kalimantan en Kasjmir.

De geschiedenis van de kanaalhandel

Vroeger was de rivier de gemakkelijkste manier om vracht te vervoeren - binnenschepen hadden een veel grotere capaciteit dan de ossenkarren en hadden niet veel kracht nodig om zich te verplaatsen, althans niet stroomafwaarts. Omdat een nederzetting toch al afhankelijk zou zijn van de watervoorziening, lagen de meeste steden aan de ene of de andere rivier. Om verschillende zijrivieren met elkaar te verbinden, was het gebruikelijk om kanalen tussen hen te graven - vooral het keizerlijke China was hier beroemd om, met de aanleg van honderden kilometers kunstmatige waterwegen. Toch zouden de meeste andere landen dat ook doen, ook al is het niet op zo'n grote schaal. Damnoen Saduak kanaal werd in 1866 door de Thaise koning Rama IV besteld om de Thachin en Mae Klong rivieren met elkaar te verbinden en het duurde twee jaar om het te voltooien. Chao Praya, en dus Bangkok, was dan gemakkelijk te bereiken via Mae Klong. Het kanaal leverde ook water voor irrigatie, vooral van cruciaal belang wanneer de belangrijkste oogst rijst is, waardoor nieuwe kolonisten naar Ratchaburi werden aangetrokken. De handel, zowel lokaal als gecentraliseerd, floreerde, en de eerste werd vaak uitgevoerd vanuit dezelfde boten die toch al gebruikt werden om goederen en verkopers te vervoeren. Drijvende markten vormden zich sporadisch over het hele gebied, en de traditie wordt vandaag de dag herinnerd en nagebootst, ook al heeft het echte werk de komst van wegen en pick-ups niet overleefd.

Oplichterijen en shows

In tegenstelling tot de meeste andere "drijvende markten" in Thailand, waar de bezoekers achter picknicktafels aan de oever zitten, terwijl kant-en-klare gerechten van passerende boten worden verkocht, ziet Damnoen Saduak er nog steeds een beetje ouderwets uit. Veel van de verkopers, bijvoorbeeld, dragen mo hom, traditionele klederdracht, hoewel de randen van T-shirts vaak van onderaf uitsteken. Naast de keukenboten zijn veel sampans beladen met vers fruit. En souvenirs, natuurlijk. Het heeft weinig zin om daar iets te kopen, omdat je naast de gebruikelijke "toeristenprijs" een "aantrekkingskrachtstoeslag" kunt verwachten, plus elke willekeurige oplichting die de verkoper kan bedenken. De boottochten worden nog steeds met veel doorzettingsvermogen voortgezet, ondanks het feit dat er aan weerszijden van het kanaal loopbruggen zijn aangelegd, met hier en daar een brug over het kanaal, en dat er geen boot meer nodig is om het kanaal te bezoeken. Als je er een neemt, onderhandel dan voor een langere rit, langs de toeristische markt, en in de nabijgelegen agrarische gemeenschappen. Daar is de levensstijl nog steeds vrij authentiek en sterk afhankelijk van de waterweg. Andere vermakelijkheden zijn onder andere foto ops met dieren in gevangenschap, vaak met een langzame loris, die in gevangenschap niet goed overleven en met rust gelaten hadden moeten worden.

Praktisch

De drijvende markt van Damnoen Saduak loopt in de ochtend van het weekend, ongeveer tot het middaguur. Voor de meest intense activiteit, bezoek het tussen 08:00 en 10:00 uur. Er is bijna geen kans om er op tijd te komen met het openbaar vervoer vanuit Bangkok. De meest voorkomende manieren om het te bezoeken zijn ofwel minibusjes of langestaartboottochten. Terwijl de eerste goedkoper is, geeft de tweede u de kans om veel mooie landschappen en het echte Thaise dorpsleven te observeren voordat u deze klassieke attractie, beroemd, maar stinkend naar een pretpark, bereikt. Om de drijvende markt op eigen houtje te zien, breng je de vorige nacht door in Ratchaburi stad of Damnoen Saduak dorp. De meest spectaculaire foto's worden meestal genomen vanaf bruggen, waarbij een mozaïek van kleurrijke sampans direct van bovenaf wordt afgebeeld, maar zelfs dan zult u het moeilijk hebben om uw foto's in te lijsten om alle toeristische boten uit te sluiten. Al met al is Damnoen Saduak een uur of twee waard als je nog nooit eerder een drijvende markt hebt gezien.

Damnoen Saduak floating market, Ratchaburi

หมู่ที่ 9 ตำบล ดำเนินสะดวก อำเภอดำเนินสะดวก ราชบุรี 70130, Thailand