Pathein: de geest van Irrawaddy

Pathein is een lieflijk stadje met een opmerkelijke koloniale sfeer, dat alleen al vanwege de ontspannen sfeer een bezoek waard is. Hetzelfde kan gezegd worden van bijna elke nederzetting in Myanmar. Maar naast de gebruikelijke tempels, rustige straatjes en typisch Birmese levensstijl, is het ook het centrum van de traditionele parasolproductie, naast andere ambachten. Dit is ook het stedelijk centrum van de Irrawaddy-delta, een vochtig, moerassig gebied dat doorkruist wordt door kanalen en beken. Een wandeling langs de rivier is een goede gelegenheid om te zien hoe de handel in boten zijn levensonderhoud verschaft. De omgeving van Pathein is weelderig en tropisch, met landbouwgrond en vochtige jungle die elkaar afwisselen in een vrolijk patroon van groen. Een specifieke attractie even ten zuiden van de stad is een olifantenkamp - ooit opgericht voor de houtkap, nu omgebouwd tot een toeristische bezienswaardigheid.

Rond de stad

Er is het gebruikelijke assortiment boeddhistische tempels rond Pathein. Ze zijn allemaal voorspelbaar mooi en ontspannen, sommige hebben historische betekenis, hoewel geen enkele echt uitzonderlijk is. De interessantste is waarschijnlijk Shwemoktaw Paya, die lijkt op de grote Shwedagon Pagode van Yangon. Bonus: hij is veel ouder (volgens onbewezen lokale beweringen werd hij oorspronkelijk gebouwd door keizer Ashoka, de beroemde Indiase koning en een vurig aanhanger van het boeddhisme, meer dan twee millennia geleden), en vrij toegankelijk, in tegenstelling tot Shwedagon. De tempels mogen dan de geest van Pathein zijn, het hart - of op zijn minst de aorta - is de rivier Irrawaddy. Wandel over de promenade langs de rivier, en verder, langs de wegen die de stad uit leiden, om getuige te zijn van de pulsatie ervan: binnenschepen die groenten lossen en vers gebakken aardewerk laden, kinderen die onder de overhangende banyanbomen zwemmen, mannen die in geïmproviseerde droogdokken boten van elke omvang en voor elk doel repareren en repareren. Dichter bij het stadscentrum vindt u een aantal cafés met balkons die over de rivier uitkijken en goedkoop bier en snacks aanbieden - een perfecte plek om de zonsondergang te bekijken.

Parasol maken

Zoals elke stad in Myanmar is Pathein vol ambachtelijke ateliers, maar één kunst is een plaatselijke specialiteit: de vervaardiging van traditionele parasols. Sommige families die zich hiermee bezighouden, maken ze al meer dan twee eeuwen. Vroeger werden de parasols van papier gemaakt, maar tegenwoordig wordt soms ook zijde en zelfs linnen gebruikt. De hele productiecyclus is manueel, van het snijden van de bamboe of het hout voor de handvaten tot het met de hand beschilderen van de luifel. Er worden allerlei soorten parasols gemaakt: gewone - voor dagelijks gebruik (hoewel weinigen deze nog gebruiken, toegegeven), rode - voor boeddhistische monniken, versierd met bloemen en ornamenten - voor festivals. De meeste reisgidsen wijzen, om wat voor reden dan ook, naar de werkplaats van Shwe Sar, maar in feite is er geen verschil - kom gewoon naar de ambachtsliedenwijk en bezoek ze een voor een. U zou ook een parasol kunnen kopen, maar dat zijn nogal lompe souvenirs en ze kunnen niet als paraplu worden gebruikt - ze zijn niet waterdicht.

Shwe Sar parasol workshop, Pathein

QPRW+W8V, Koethein Ward, Myanmar (Burma)

Thitgatoeaing olifanten kamp

De vlakten van de Irrawaddy-delta rond Pathein zijn dicht bebost en waren vroeger een belangrijk houtkapgebied. Dit werd gedaan met behulp van getrainde olifanten. Na het verbod op de houtkap van teakhout zijn veel van de olifantenkampen omgebouwd tot toeristische attracties. De dichtstbijzijnde is Thitgatoeaing Camp, op ongeveer een uur rijden van de stad. Het aanbod is vrij standaard: poseren met olifanten, zwemmen met olifanten, baden met olifanten, en natuurlijk olifantrijden. Hoewel dierenrechtenactivisten deze activiteit als onethisch bestempelen en beweren dat de arme pachyderms worden gemarteld om hun geest te breken, moeten we realistisch zijn: getemde dieren kunnen niet in het wild worden losgelaten, het houden van olifanten is een kostbaar huisdier en berooide mahouts kunnen het zich zeker niet veroorloven om ze voor hun plezier te hebben. Nu de houtkap niet meer mogelijk is, is het vervoeren van toeristen op plezierritjes (een veel lichtere last dan een omgehakte boom) de enige manier waarop de dieren hun brood kunnen verdienen - anders zijn ze geschiedenis, of waarschijnlijker, ivoor.

Thitgatoeaing elephant camp

RF5W+CW5, Pathein, Myanmar (Burma)